«Κάποιος σκότωσε έναν άνθρωπο με αποτέλεσμα να τον κυνηγούν οι συγγενείς του θύματος. Μέ τά πολλά ο καταδιωκόμενος, κατάφερε να φθάσει στις όχθες του ποταμού Νείλου. Εκεί, όμως, ευρέθη μπροστά σε έναν λύκο.
Φοβήθηκε, λοιπόν, και αμέσως σκαρφάλωσε σε ένα δένδρο στις όχθες του ποταμού, γιά να αποφύγει τον λύκο. Ξαφνικά, όμως, βλέπει ένα μεγάλο φίδι, να κρέμεται ανάμεσα στα κλαδιά του δένδρου, ακριβώς από πάνω του. Δίνει λοιπόν έναν σάλτο και πέφτει μέσα στο ποτάμι.
Εκεί, δυστυχώς γι’ αυτόν, τον περίμενε ένας τεράστιος κροκόδειλος, ο οποίος δεν έχασε την ευκαιρία και έκανε τον δολοφόνο μιά χαψιά».
Το δίδαγμα του μύθου:
«Ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι τοῖς ἐναγέσι τῶν ἀνθρώπων οὔτε γῆς οὔτε ἀέρος οὔτε ὕδατος στοιχεῖον ἀσφαλές ἐστιν»! (Τουτέσιν: Ο μύθος δηλώνει ότι, γιά τους καταραμένους από τα έργα τους ανθρώπους, δεν υπάρχει ασφάλεια ούτε στην γη, ούτε στον αέρα, ούτε στα ύδατα...)
Μύθος του Αισώπου
