Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

ΤΟ ΚΑΡΠΟΦΟΡΟ ΔΕΝΔΡΟ ΘΕΛΕΙ ΕΠΙΒΛΕΨΗ.

Ο Άγιος Άνθιμος Χίου, ιδρυτής και κτήτωρ της Ιεράς Μονής Παναγίας της Βοηθείας, δεν έγραψε ιδιοχείρως τίποτε. Ωστόσο, ήταν γνωστές οι διδαχές του, με το πράο ύφος του και με τον λιτό του λόγο. Οι διδαχές αυτές, ήταν είτε ομιλίες κατά την Θεία Λειτουργία είτε σε συνάξεις μοναχών επ' ευκαιρία εορτών ή άλλων θρησκευτικών γεγονότων. Οι λόγοι αυτοί του Αγίου καταγράφηκαν και φυλάσσονται στην Μονή χάρη στην Ηγουμένη Βρυαίνη, η οποία είχε την πρόνοια, όταν ωμιλούσε ο Άγιος, να κρατά σημειώσεις.
Ένας από τους λόγους του Αγίου Ανθίμου, τον οποίο εκφώνησε την 9η Ιουνίου του 1937, και ο οποίος αναφέρεται στην ανάγκη στηρίξεως των εναρέτων ανθρώπων, είναι ο ακόλουθος:

 « Τα δένδρα που έχουν καρπό χρειάζονται περισσότερο νερό και ιδιαίτερη φροντίδα. Το δένδρο που έχει καρπό όλοι το κυνηγούν· γι' αυτό θέλει πολλή προφύλαξη. Όπως όλοι κυνηγούν το καρποφόρο δένδρο, έτσι και ο ενάρετος θέλει πολλή επίβλεψη, διότι τον κυνηγά ο διάβολος περισσότερο. Οι δαίμονες προσπαθούν να κλέψουν τον καρπό του ανθρώπου. Και σε άλλον φέρουν την υπερηφάνεια, σε άλλον την κενοδοξία, σε άλλον την ανθρωπαρέσκειαν, σε άλλον τον θυμό, την κατάκριση, την καταλαλιά, το μίσος, σε άλλον φέρουν τα σαρκικά πάθη και σε άλλον άλλα κακά.

Δια τούτο, εκείνος που έχει καρπό χρειάζεται πολλή επίβλεψη. Πρέπει να ρίξωμε πολύ νερό γιά να τον βοηθήσωμε να ωριμάσει, και κατόπιν να τον προφυλάξωμε καλά, γιά να μη μας τον κλέψουν. Από τον αμελή και οκνηρό δεν έχει να βγάλει τίποτε ο διάβολος και γι' αυτό δεν τον πολεμεί. Ενώ εκείνον που έχει υπακοή, ταπείνωση, εκκοπή του θελήματος, υπομονή, καρτερία, προθυμία, καλή ζωή, αυτόν καταπολεμεί ο διάβολος και σε κάποιον φέρει τον θυμό, διότι και ο θυμός είναι μεγάλο εμπόδιο στον ενάρετο, άλλον τον βάζει να κατακρίνει τους αμελείς, σε άλλον φέρει την ζήλεια, και όπως μπορεί καταπολεμεί τον καθ' ένα, γιά να του ρίξη τον καρπό του, να του εξαφανίσει τις αρετές του.

Δια τούτο ο ενάρετος πρέπει να καταφεύγει πάντοτε στον, πνευματικό του πατέρα, γιατί εκείνος θα τον ενδυναμώσει, θα τον ενισχύσει, θα του δώσει θάρρος και θα τον φυλάξει από τις παγίδες των δαιμόνων. Πρέπει όμως να έχει καθαρή εξομολόγηση, επειδή αυτός δεν μπορεί να γίνει κριτής του εαυτού του, αλλά ό πνευματικός του βλέπει πού βρίσκεται και πώς βαδίζει. Όλα αυτά είναι μία επίβλεψη γιά να συγκρατηθή και να ωριμάση ο καρπός. Στιγμή δεν πρέπει να λείπει η επίβλεψη του πνευματικού, από τον αγωνιστή της αρετής.

Ο άλλος, ο παρήκουος δηλαδή, ο κατήγορος, ο υπερήφανος, ό μισάδελφος, ο φθονερός, αυτός έχει την «επίβλεψη» του διαβόλου και ποτίζεται με την «δρόσο» των θελημάτων και των παθών του...! Αυτό το δένδρο φέρει μόνο φύλλα και κλαδιά, καρπό δεν θα βρεις καθόλου επάνω του. Τι επίβλεψη λοιπόν να του κάνης;

Πολύ πρέπει να προσέχωμε και να αποφεύγωμε εκείνα που θα μας εμποδίσουν από την βασιλεία των ουρανών". »
  Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:242 – ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2016 σελ.1