Εκείνος τον άκουγε ευχαρίστως, ανέβαλε όμως συνεχώς την μετάνοια του.
Τότε ο γιατρός χρησιμοποίησε ένα τέχνασμα. Όταν επισκέφθηκε ξανά τον ασθενή του, άφησε ένα φάρμακο και ετοιμάσθηκε να φύγει.
«Πότε θα το πάρω το φάρμακο γιατρέ;», ρώτησε ο ασθενής, με αγωνία.
«Μπορείς να το πάρεις… ,μετά από ένα μήνα», απάντησε ο γιατρός.
«Τί λες γιατρέ μου! Μπορεί να πεθάνω μέχρι τότε…», αντέδρασε ο ασθενής.
«Ε, τότε να το πάρεις την ερχόμενη εβδομάδα», απαντά ο γιατρός.
«Μα γιατρέ μου μπορεί να μην ζω μέχρι την ερχόμενη εβδομάδα!», είπε πάλι ο άρρωστος.
«Κοίτα…, εάν δεν αισθάνεσαι καλά να το πάρεις αύριο».
«Γιατρέ μου, πειράζει να το πάρω σήμερα;;;»
«Καλά…, να το πάρεις σήμερα!» και χαμογελώντας πρόσθεσε ο πιστός γιατρός: «Αγαπητέ μου, αφού κανείς δεν είναι βέβαιος, ασθενής αλλά και υγιής, ότι θα ζει την επόμενη στιγμή, γιατί να ενδιαφέρεται τόσο για την σωματική του υγεία, αλλά να αδιαφορεί για την σωτηρία της ψυχής του;;; Τέτοιου είδους αναβολές, είναι πολλές φορές καταστροφικές»!!
Πηγή: Από το σεβαστό γέροντα Π.Κ, από την λεβεντογέννα Κρήτη
