Κάποια μοναχή μου έγραψε:
«Γέροντα, ακούμε ότι θα έλθουν οι Τούρκοι και δεν ξέρουμε τί να κάνουμε...».
«Α! Άκουσε, παιδάκι μου», της απάντησα. «Δεν έχεις υπακοή. Διότι αν είχες υπακοή, τότε θα έλεγες: “Τί με νοιάζει εμένα; Ό,τι μου πει η Γερόντισσα· ό,τι μου πει η Γερόντισσα”. Αυτό είναι η υπακοή! Αλλά, γιά να φοβάσαι, έχεις θέλημα μέσα σου...».
Ξέρετε πολύ καλά ότι, ο Γέροντάς μας, ο γέρο-Ιωσήφ, ήταν των άκρων ησυχαστής και της νοεράς προσευχής! Και όμως, δεν μας παρέδωσε ως πρώτο την ησυχία ή την νοερά προσευχή, αλλά μας παρέδωσε την υπακοή!
Και στα βιβλία των Αγίων Πατέρων, εάν παρακολουθήσετε, θα δείτε ότι, πολλοί με ευκολία και με πολλή άνεση αγίασαν, αγιάσθησαν οι ψυχές των, δίχως να κάνουν κόπους, δίχως να κάνουν θυσίες, δίχως να κάνουν ασκητικούς αγώνας. Αλλά, τί έκαναν; Εδιάλεξαν την υπακοή!!
Η υπακοή φέρνει τον άνθρωπο, όχι μόνο σε απάθεια σωματική, αλλά και πνευματική!
Βολιδοσκοπήσατε, από που ξεκινάει η υπακοή:
Από την Τριαδική Θεότητα!!!
Ο Χριστός λέει ότι: «Πλὴν μὴ τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ σὸν γινέσθω» (Λουκ. ΚΒ' 42΄)!!! Από εκεί αρχίζει η υπακοή! Γι’ αυτό και όποιος κάνει υπακοή, γίνεται μιμητής του Χριστού!
Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (1912-1998)
