<<Στην περιοχή του Αρσελάου, κοντά εις την Ιερά Μονή του Σινά, εκατοίκησε ο αββάς Μιχαήλ ο Ίβηρ. Είχε και ένα μαθητή που τον έλεγαν Ευστάθιο. Κάποτε αρρώστησε βαρειά ο γέροντας και τον παράστεκε κλαίγοντας ο υποτακτικός του. Το Κοιμητήριο των πατέρων που ευρίσκεται εκεί, είχε δύσκολη και επικίνδυνη κατάβασι, λαξευμένη σε πλαγιά με λείες πέτρες... Λέει λοιπόν ο αββάς Μιχαήλ εις τον υποτακτικό του:
«Παιδί μου, φέρε μου να πλυθώ να ετοιμασθώ και να κοινωνήσω».
Και όταν έγιναν αυτά, πάλι του λέει:
«Παιδί μου, γνωρίζεις ότι, η κατηφοριά γιά το Κοιμητήριο είναι επικίνδυνη και ολισθηρή, και όταν κοιμηθώ πώς θα με σηκώσης μόνος σου; Φοβάμαι μήπως γλιστρήσης και σκοτωθής. Γι’ αυτό λοιπόν ας πάμε σιγά-σιγά»!
Όταν κατέβηκαν στο Κοιμητήριο, προσευχήθηκε ο αββάς, ασπάσθηκε τον αδελφό και του ευχήθηκε:
«Η ειρήνη του Θεού να σε σκεπάζη! Να εύχεσαι γιά μένα!»!
Και αφού εξάπλωσε μέσα εις τον τάφο, γεμάτος χαρά και αγαλλίασι, έφυγε γιά τον Κύριο!>>!!!
Πηγή: greekdownloads
