Τoν πρώτο του χρόνο στo Άγιο Όρος, στην
Μονή των Ιβήρων, ο Ιερομόναχος Αγαθάγγελος (Καλαφάτης) γνώρισε τον μεγάλο
πνευματικό Παπα-Τύχωνα. Ένα πρωΐ της Ανοίξεως, μετά από την πρωϊνή Ακολουθία, κατέβηκε στην πύλη της Μονής
και αντίκρισε ένα λαμπρό γέρο μοναχό με τριμμένα ράσα. Η λάμψη του προσώπου
του, η μακριά του γενειάδα, η γλυκιά ομιλία του, η αγάπη και η απλότητά του
γέμισαν την καρδιά του Ιερομόναχου Αγαθάγγελου με χαρά και συγκίνηση. Δίχως να
ξέρει ποιός ήταν, ήθελε να τον προσκυνήσει και να πάρει την ευλογία του.
- Πού μένεις; τον ρώτησε.
- Ερημίτης, τού απάντησε.
- Μόνος; ξαναρώτησε τον Παπα-Τύχωνα.
- Όχι, παιντί μου, του απάντησε με σπασμένα ελληνικά. Μαζί με τον Θεό
και την Παναγία... Συντροφιά μου είναι τα πουλάκια, που όλο τον χρόνο δεν φεύγουν
από εκεί. Κάθε μέρα μαζί ψάλλουμε. Τι χαρά, κάθε πρωΐ νά κελαηδούν... Ντόξα Θεώ...
Εγκώ χρόνια πολλά στο Άγιον Όρος.
Κάποτε ο Παπα-Τύχωνας
θέλησε να επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους. Όταν έφθασε εκεί, άρχισε να επισκέπτεται
σαν ταπεινός προσκυνητής τους Ναούς και τα Μοναστήρια. Σε πολλά μέρη ήθελαν να
τον κρατήσουν κοντά τους. Όταν έμαθε πως σε κάποιο ασκητήριο ήταν ένας ενάρετος
μοναχός, πήγε να τον συμβουλευθεί, αν θα έπρεπε να μείνει στα Ιεροσόλυμα ή να επιστρέψει
στο Άγιο Όρος. Μόλις χτύπησε την πόρτα του ασκητή, άκουσε από μέσα μια φωνή να του
λέει: «Άγιο Όρος, Άγιο Όρος» ενώ δεν τον είχε δει. Παρακάλεσε τον ασκητή να του ανοίξει,
να πάρει την ευλογία του και να επιστρέψει το συντομότερο στο Περιβόλι της
Παναγίας. Γιατί εκεί, εκτός από τους μοναχούς, θα ξανάβρισκε τους παλιούς του
φίλους, τα ζώα, που τ' αγαπούσε πολύ.
Ο Ιερομόναχος Αγαθάγγελος
διηγείται, πως το διαπίστωσε αυτό μια ημέρα που είχε πάει στην καλύβα του
Παπα-Τύχωνα. Ο Γέροντας μάζευε κάτι ελιές, όταν ακούστηκε ξαφνικά ένας θόρυβος
από το κελί του. Ο π. Αγαθάγγελος τον συμβούλεψε να κλείσει την πόρτα του, αλλά
ο Γέροντας απάντησε: «Εγκώ αγκαπώ, ντεν είναι κακό, αυτό φίλος. Έρχεται πάρει αυτό
που θέλει και φύγει». Ήταν κάποιο τσακάλι ή καμιά αλεπού. Ο Ιερομόναχος Αγαθάγγελος
θαύμασε για την πολλή απλότητα του Γέροντα, που έκρυβε αγιότητα.
Πηγή: ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ-ΤΥΧΩΝΑ
Από το
βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις
"Ο Αγιος Στέφανος"
