Σύμφωνα με την μαρτυρία της αείμνηστης Ουρανίας Παπαδοπούλου (μοναχής Μάρθας), μέσα από τα περιστατικά που αφηγείται και που αποδεικνύουν εύγλωττα την αγιότητα του απλοϊκού ποιμένα, του Αγίου Νικολάου του Πλανά:
<< Μία ημέρα, επήραμε ένα αμάξι, να μας πάη, μαζί με τον παππού, από τον Προφήτη Ελισσαίον στην οδόν Χέϋδεν. Όταν εφθάσαμε, είπαμεν στον αμαξά, να πλησιάση το αμάξι κοντά στο πεζοδρόμιο, γιά να κατεβή με ευκολία ο παππούς.
Ο αμαξάς, τότε, απαντά "ειρωνικώς":
«Από σας περίμενα να μου το ειπήτε..! Μήπως ξέρετε με ποιόν έχετε να κάνετε..!; Μήπως ξέρετε τον θησαυρόν..!;»!
Και κατέβασε τον παππού από το αμάξι του, σαν να κατέβαζε Άγια Λείψανα! Οι άνθρωποι που περίμεναν τον Παππού, τον επήραν μέσα. Και αυτός, ο αμαξάς, άρχισε να μας λέγη, τί του είχε συμβή:
«Κάποτε, εις τον Νέον Κόσμον, εγίνετο ένας γάμος και με έστειλε η οικογένεια του γαμβρού να πάρω τον παπά-Νικόλα, που έμενε στη Γαργαρέττα. Επήγα στο σπίτι του παπά, ο οποίος καθώς βγήκε από το σπίτι του, και τον είδανε τα άλογά μου, αφήνιασαν τόσο πολύ, ώστε ήτο αδύνατον να τα συγκρατήσω. Σήκωναν τα πόδια τους, σούζες...
Λέγω, λοιπόν, εις τον παπά-Νικόλα:
“Πάτερ μου, είναι αδύνατον να σε πάρω εις το αμάξι μου, με τέτοια ταραχή που έχουν τα άλογά μου. Θα τρέξω μία στιγμή να τους ειδοποιήσω, ότι δεν σε επήρα στο αμάξι μου”.
“Δεν πειράζει, παιδί μου”, είπε ο γέροντας, “πηγαίνω με τα πόδια”.
Τί μεγάλη έκπληξις με περίμενε (έλεγε ο αμαξάς), όταν έφθασα κοντά στο σπίτι του γαμβρού και βλέπω τον παπά-Νικόλα (γνωστόν γιά την βραδυπορίαν του) να περπατή στο πεζοδρόμιο, κοντά σχεδόν στο σπίτι του γαμβρού! Μπορείτε να καταλάβετε, πόση απόστασις είναι από τον Άγιον Ιωάννην της Γαργαρέττας, ως τον Νέον Κόσμον; Πέστε μου, πώς επήγε περπατώντας, ενώ εγώ δεν είχα φθάσει ακόμα στο σπίτι;;;!!!»!
Και αυτός, δηλαδή, ο αμαξάς, επίστευε ότι, πραγματικά κάποια υπερφυσική δύναμις επήγε τον Γέροντα, καθώς και εμείς όλοι που Τον ξέραμε, το πιστεύουμε»!!
Πηγή: «Ο Παπά-Νικόλας Πλανάς, από τη νήσο Νάξο», του Κλείτου Ιωαννίδη.
