Σήμερα, συμπληρώνονται σαράντα δύο έτη, από την κοίμηση του σεβαστού λαϊκού Ιεροκήρυκα Δημητρίου Παναγοπούλου (1916-1982). Αυτός εκήρυττε γιά τουλάχιστον 30 χρόνια την μετάνοια και την επιστροφή στον Χριστό!!
Στην Αθήνα, έδρα της κηρυγματικής
του δραστηριότητος ήταν κυρίως η αίθουσα «των Τριών Ιεραρχών», στην οδό
Μενάνδρου 4! Εκεί ωμιλούσε μιά φορά την εβδομάδα, εκτός 2-3 μήνες το καλοκαίρι,
από το 1956 έως την 11-2-1982. Πραγματοποιήθηκαν, με την χάρι του Κυρίου, περίπου
χίλιες τριακόσιες ωριαίες ομιλίες, μόνον στην αίθουσα αυτήν! Κατά δε τους πλέον
συντηρητικούς υπολογισμούς, το ποσοτικό κηρυκτικό του έργο, υπερβαίνει τις
πέντε χιλιάδες ομιλίες!!
Τρεις ημέρες πριν κοιμηθή ο αείμνηστος Δημήτριος Παναγόπουλος, του παρουσιάσθηκε η Θεοτόκος και τον ενημέρωσε ότι, ο Κύριος θα τον έπαιρνε στην Ουράνια Βασιλεία Του! Με αφορμή λοιπόν την αποκάλυψη που του έκανε η Θεοτόκος, αποφάσισε την επομένη ημέρα, να κάνει την τελευταία του ομιλία, με Θέμα: «Περί θανάτου»!
Σ’ εκείνη την ομιλία, ήταν εμφανώς συγκινημένος, διότι αποχαιρετούσε το ακροατήριό του, χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν! Κατέληγε την ομιλία του, με τα εξής διδακτικά λόγια:
""«Γιατί να χάσω την αιωνιότητα;», σε ερωτώ!
«Δεν υπάρχει τίποτα... Δεν υπάρχει άλλη ζωή...», θα μου πεις.
Εάν όμως υπάρχει ένα στο εκατομμύριο;;;
Τί..."κέρδισες"(..!) εσύ που δεν πιστεύεις και τί κερδίζω(!!!), εγώ που πιστεύω;;;
Που έφαγες λίγα μοσχάρια παραπάνω και εγώ έφαγα τα χόρτα που τρέφουν τα μοσχάρια;;
Που πήρες τη γυναίκα του αλλουνού ή πήρες τον άνδρα της αλληνής;;
Τί έκανες λοιπόν παραπάνω; Εσύ που τα ισοπέδωσες όλα, που δεν φοβάσαι τον Θεόν;
Εγώ νομίζω ότι, κάθε πρωΐ, είναι πικρότερο το στόμα το δικό σου και χαλασμένο το στομάχι σου, από το δικό μου, που ζω μία ζωή συντηρητική.
Και τί πρόκειται να κερδίσω εγώ που πίστεψα και τί πρόκειται εσύ να χάσεις, που δεν πίστεψες, αν υπάρχει άλλη ζωή;;; Αυτές είναι οι λογικές σκέψεις που πρέπει να πρυτανεύουν στον άνθρωπο!! Ας ακούσουμε λοιπόν την φωνή του Θεού γιά να ζήσουμε στην Αιωνιότητα, πράγμα που εύχομαι εις αλλήλους και εις πάντας!!
Αμήν!!""!!
Το πρωΐ του Σαββάτου της 13ης Φεβρουαρίου του 1982, 35 ώρες μετά το τελευταίο κήρυγμά του, παρέδωσε εν ειρήνη την ψυχή του εις τον Κύριο!!!
