O Όσιος Παύλος της Ομπνόρας (1317-1429), διψώντας
ακατάπαυστα για την ασκητική ζωή,
κατέφυγε σε μία εντελώς απρόσιτη περιοχή των απέραντων ρωσικών δασών. Εκεί
διάλεξε για κατοικία του την κουφάλα μιας γέρικης φλαμουριάς και πέρασε τρία
χρόνια δοξολογώντας τον Θεό μαζί με τ' αγριοπούλια!
Την ίδια εποχή, πέντε χιλιόμετρα μακρύτερά
του, ασκήτευε ο Όσιος Σέργιος του Νούρμα. Ακούγοντας για τούς πνευματικούς
αγώνες του Οσίου Παύλου, ξεκίνησε να τον συναντήσει. Όταν τον βρήκε, αντίκρισε
ένα Θέαμα θαυμαστό: "Ένα πλήθος από πουλιά περικύκλωνε τον Όσιο. Τα μικρότερα μάλιστα ανέβαιναν στους
ώμους και το κεφάλι του και αυτός τα έτρεφε με τα χέρια. Κοντά του μία αρκούδα
περίμενε κι αυτή την τροφή της. Αλεπούδες, κουνέλια και άλλα ζώα περιφέρονταν
χωρίς έχθρα και ανταγωνισμούς μεταξύ τους και χωρίς να φοβούνται την αρκούδα. Ήταν
μία θαυμαστή εικόνα, που θύμιζε τον πρωτόπλαστο αθώο Αδάμ στον Παράδεισο. Μία εξαίσια
φανέρωση της κυριαρχίας τού ανθρώπου πάνω στην δημιουργία!
Πηγή : Η ΘΗΒΑΙΔΑ
ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ
Από το
βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.