Τρίτη 6 Αυγούστου 2019

ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ.


         
Ο Άγιος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν Βόϊνο-
Γιασενέτσκι, Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, γεννήθηκε το 1877 στην πόλη Κέρτς, στο ανατολικό άκρο της χερσονήσου της Κριμαίας.
       Στο τέλος της δεκαετίας του 1880 η οικογένεια Βόϊνο – Γιασενέτσκι μετακόμισε στο Κίεβο, το λίκνο του ρωσικού Χριστιανισμού. Μέσα στην πόλη, σε μία μεγάλη καταπράσινη έκταση 280 στρεμμάτων, απλωνόταν το περίφημο Μοναστήρι της Λαύρας των σπηλαίων, που φιλοξενούσε χιλιάδες μοναχούς και αποτελούσε το κέντρο της εκκλησιαστικής ζωής όλης της περιοχής. Το Μοναστήρι αυτό επέδρασε αποφασιστικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του μικρού Βαλεντίν, ο οποίος είχε πολλές εσώτερες ανησυχίες.
Η δίψα του για γνώσι ήταν ανεξάντλητη. Φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Πετρούπολη. Παρακολούθησε για ένα χρόνο μαθήματα στην Νομική Σχολή. Τελικά, το έντονο ενδιαφέρον του για την διακονία του συνανθρώπου τον έκανε να στραφεί στις ιατρικές σπουδές: ανατομία, χειρουργική, οφθαλμολογία. Στο μεταξύ παντρεύθηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Όταν το 1920 πέθανε η γυναίκα του, στράφηκε οριστικά προς την πρώτη του μεγάλη αγάπη, την Εκκλησία. Η χειροτονία του στον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης δεν άργησε να γίνει. Στα επόμενα χρόνια ανέβηκε τα σκαλιά της ιεραρχίας, χωρίς να πάψη ποτέ να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως γιατρός στους συνανθρώπους του. Έζησε συλλήψεις, μηχανορραφίες, δίκες, εξορίες, αλλά αποδείχθηκε στύλος υπομονής. Μέχρι το τέλος της ζωής του εξακολουθούσε να διακονεί τον άνθρωπο ως ποιμένας και γιατρός, με αξιοθαύμαστη αυταπάρνηση και αγάπη. Μια αγάπη, που ο κόσμος του ανταπέδιδε ολόψυχα.
Το 1961, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Λουκάς Βόϊνο – Γιασενέτσκι πέθανε, πολύς κόσμος παρακολούθησε την κηδεία του. Η πορεία, παρά τις προσπάθειες των αρχών να την εμποδίσουν, κράτησε τρισήμισυ ώρες. Μπροστά σ’ αυτό το πραγματικά αποφασισμένο πλήθος, οι κομματικοί αισθάνθηκαν φοβερά αδύναμοι. 


Σύμφωνα με την μαρτυρία της μοναχής Γκαλίνας, που υπηρέτησε τον Αρχιεπίσκοπο Λουκά στα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του, κατά την ώρα της εκφοράς συνέβη κι ένα θαυμαστό περιστατικό.
Καθώς άρχιζε η εκφορά και μαζί τα επεισόδια, εμφανίσθηκε ένα σμήνος από αμέτρητα περιστέρια επάνω από το σκήνωμα του Αγίου. Έκαναν κύκλους επάνω από το Λείψανό του, έπειτα πετούσαν κατά μήκος της λεωφόρου ως το Κοιμητήριο. Ξαναγύριζαν, έκαναν πάλι κύκλους, ακολουθούσαν την πομπή, πετούσαν μέχρι το Κοιμητήριο και πάλι ξαναγύριζαν. Και αυτό επαναλαμβανόταν συνέχεια επί τρισήμισυ ώρες. Με τον τρόπο αυτό συμμετείχε και η άλογη φύση στην κηδεία του Αγίου Λουκά. Όταν έφθασαν όλοι στο Κοιμητήριο, τα περιστέρια κάθισαν επάνω στην στέγη του Ναού των Αγίων Πάντων για λίγο και έπειτα εξαφανίσθηκαν.
Το γεγονός αυτό έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση σε όλους. Ακόμα και οι άθεοι προβληματίσθηκαν, γιατί κανείς δεν είχε δει τόσο πολλά περιστέρια μαζεμένα – και μάλιστα σε κηδεία.


Πηγή: ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ. 

Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις "Ο Άγιος Στέφανος".