Κάποιος
άνθρωπος, επισκέφθηκε κάποτε τον Γέροντα Παΐσιο μαζί με τον βαφτισιμιό του. Ήθελε
να πάρει την ευχή του και να συζητήσει μαζί του κάποια θέματα που τον απασχολούσαν.
Ο Γέροντας τους κέρασε και μετά ο νονός ζήτησε από τον μικρό να πάει μιά βόλτα,
γιά να μπορέσει να μιλήσει με την ησυχία του με τον Γέροντα. Πράγματι, ο μικρός
πήγε στην πίσω πλευρά του κελλιού και άρχισε να παίζει.
Κάποια στιγμή τον άκουσαν να φωνάζει:
- Νονέ, νονέ!
Ο Γέροντας, χωρίς να βλέπει τίποτε με τα σωματικά
του μάτια, χαμογέλασε και του φώναξε:
- Πάρ' τον και φέρ' τον κι αυτόν μαζί σου εδώ!
Σε λίγο, προς μεγάλη έκπληξη του νονού του, ο
μικρός έφερε με χαρά ένα σκαντζόχοιρο και τον άφησε μπροστά στα πόδια του
Γέροντα. Ο π.Παΐσιος σηκώθηκε, μπήκε μέσα στο κελλί και ο σκαντζόχοιρος άρχισε
σιγά-σιγά να απομακρύνεται. Σε λίγα λεπτά ο Γέροντας βγήκε έξω κρατώντας ένα
σουγιά, με τον οποίο έκοβε μιά ντομάτα. Είδε τον σκαντζόχοιρο να απομακρύνεται
και του είπε, σαν να απευθυνόταν σε λογικό ον:
- Ε!, λεβέντη!. Στάσου μιά στιγμή να σε φιλέψω!
Ο σκαντζόχοιρος σταμάτησε απότομα και έμεινε
ακίνητος. 0 Γέροντας τον πλησίασε και του έριξε μπροστά του την ντοματούλα. Το
ζωάκι, αφού έφαγε την ευλογία του Γέροντα, άρχισε πάλι να τραβά τον δρόμο του.
Πηγή:
ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία
των ζώων.
Εκδόσεις "Ο Άγιος Στέφανος".
