Ο Αββάς Σιλουανός, ήταν Ηγούμενος σ' ένα μικρό
Μοναστήρι πάνω στο όρος Σινά, που είχε όλους κι όλους δώδεκα μοναχούς. Απ' αυτούς
ξεχώριζε, γιά την αδιάκριτη υπακοή του, ένας νέος από αρχοντική γενιά, που τα
είχε θυσιάσει όλα γιά την αγάπη του Χριστού. Με τις αρετές του, ο νέος είχε
γίνει πολύ αγαπητός στον Αββά Σιλουανό. Οι άλλοι μοναχοί όμως φθόνησαν τον
Μάρκο (έτσι έλεγαν τον καλό νέο) και παραπονέθηκαν στους Πατέρες του Σινά πως
τάχα ο Γέροντας έκανε άδικες διακρίσεις. Εκείνοι τότε πήγαν να ελέγξουν τον
Αββά Σιλουανό.
- Ελάτε, τους είπε ταπεινά ο Άγιος Γέροντας, να βεβαιωθήτε
μόνοι σας, τι είναι αυτό που κάνει τον Μάρκο να ξεχωρίζει από τους άλλους. Τους
πήρε κι έκαναν έναν γύρο σ' όλο το Μοναστήρι. Ο Αββάς στεκόταν έξω από κάθε
κελλί, χτυπούσε την πόρτα και φώναζε τον αδελφό με τ' όνομά του. Από μέσα
ακουγόταν η φωνή εκείνου: «Τώρα αμέσως Αββά», αλλά κανείς δεν παρουσιαζόταν. Και
λίγο πιο πέρα: «Αυτή την στιγμή δεν μπορώ, είμαι απασχολημένος». Σε άλλο κελλί
πάλι: «Σε λίγο, Αββά μου, μόλις τελειώσει η σειρά που πλέκω». Έφθασαν τέλος και
στο κελλί του Μάρκου. Μόλις άκουσε την φωνή του Γέροντά του, ο καλός
υποτακτικός πετάχθηκε αμέσως έξω. Ο
Αββάς Σιλουανός, ευρήκε μιά πρόφαση να τον απομακρύνει και είπε στους Πατέρες:
- Πού είναι οι άλλοι μοναχοί που εφώναξα; Ούτε
ένας δεν ήλθε, εκτός από το ευλογημένο
τούτο τέκνο της υπακοής. Μπήκαν όλοι στο κελλί του Μάρκου. Είδαν πως εζωγράφιζε
και είχε αφήσει ατελείωτη μιά μικρή καμπύλη, γιά να υπακούσει στο κάλεσμα του Γέροντός
του.
- Αξίζει πραγματικά την αγάπη σου, είπαν οι
Πατέρες στον Αββά Σιλουανό. Από σήμερα θα έχει και την δική μας εκτίμηση, γιατί
ο Θεός τον αγαπά και τον έχει χαριτώσει!!!
Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:244 – ΑΠΡ 2016 σελ.3