Ο Γέροντας Χαράλαμπος ασθένησε στις 9 Δεκεμβρίου, στην εορτή της Αγίας Άννης. Η κατάσταση της υγείας του ήταν πολύ άσχημη. Μετά από δύο ημέρες μεταφέρθηκε στο παλαιό Στρατιωτικό Νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ο Γέροντας πέρασε γενικά δύσκολες ημέρες.
Κατά παραχώρησιν Θεού, την τελευταία ημέρα του, ο Γέροντας ήταν πολύ ευδιάθετος και είχε όρεξη γιά φαγητό, ενώ τις προηγούμενες ημέρες, του δίναμε με τη βία να φάει, γιά να παίρνει τα πολλά φάρμακά του. Την περισσότερη ημέρα μάλιστα την πέρασε στην πολυθρόνα και αργά το βράδυ τον βάλαμε να κατακλιθή.
Λίγο πριν τα μεσάνυκτα, ο διακονητής αδελφός που αγρυπνούσε κοντά του, διαπίστωσε ότι, ο Γέροντας δεν κοιμόταν, αλλά φαινόταν να συνομιλεί με κάποιον, ψιθυρίζοντας και κουνώντας τα χέρια. Κάποια στιγμή ο Γέροντας έβγαλε ένα δυνατό επιφώνημα. Ο αδελφός έτρεξε και ερώτησε τί συμβαίνει. Μετά από μεγάλη καθυστέρηση του απάντησε ο Γέροντας, δίνοντας την αίσθηση ότι ευρισκόταν κάπου αλλού.
«Γέροντα, πονάς πουθενά, θέλεις τίποτε;», τον ξαναρώτησε ο αδελφός.
«Όχι, όχι, καλά είμαι. Σε φώναξε κανένας;», ερώτησε τώρα ο Γέροντας.
Και ο αδελφός γεμάτος απορία είπε:
«Καλά, Γέροντα, κοιμήσου, ξεκουράσου».
Φίλησε το χέρι του Γέροντα και εκείνος τον ευλόγησε γιά τελευταία φορά.
Σε λίγο ξανακούσθηκε εντονώτερο το επιφώνημα από τον Γέροντα δύο-τρεις φορές και άνοιξε διάπλατα την αγκαλιά του, σαν να αγκάλιαζε κάποιον! Και ενώ ήταν ξαπλωμένος, ανακάθησε μόνος του στο κρεββάτι, πράγμα ασυνήθιστο, γιατί πάντα με πολλή δυσκολία καθόταν στο μαξιλάρι και μόνον όταν τον ανασήκωνε κάποιος. Ο αδελφός έτρεξε αμέσως και του έβαλε το οξυγόνο, που είχε βγη και τότε είδε τα μάτια του σιγά-σιγά να σβήνουν, καθώς τον κοιτούσε.
Έτρεξαν οι γιατροί, οι νοσοκόμοι με μηχανήματα και ηλεκτροσόκ, αλλά ο Γέροντας είχε κοιμηθή!
Ήταν 1η Ιανουαρίου του 2001!
Αμέσως, οι διακονητές του Γέροντα, συνέστειλαν το σκήνωμά του και, αν και μεταμεσονύκτιες οι ώρες, το μετέφεραν στον Ι. Ναό του Αγίου Νεκταρίου Δενδροποτάμου, όπου έγινε Θεία Λειτουργία.
Τα ξημερώματα, πήγαν το Σκήνωμά του στο Μοναστήρι, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, όπως μάλιστα το είχε προείπει ο Γέροντας, την προηγούμενη ημέρα. Το κράτησαν άλλη μία νύκτα οι πατέρες, γιά να διαβάσουν κατά την τάξη το Ψαλτήριο, και ετάφη την επόμενη ημέρα. Παρόλο που ο Γέροντας έμεινε δύο ημέρες άταφος, και παρά τον χιονιά που είχε, το σώμα του ήταν εύκαμπτο και ζεστό!!
Το Τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνό του, έγινε ακριβώς στην εορτή του Αγίου Χαραλάμπους, μετά την αγρυπνία. Ο Γέροντας Πέτρος και η Σύναξη, έλαβαν αργότερα απόφαση, να τελείται κάθε χρόνο αγρυπνία, υπέρ αναπαύσεώς του την 1η Οκτωβρίου, ημέρα της ενθρονίσεώς του και εορτή της Αγίας Σκέπης της Παναγίας, στον Ναό της Οποίας λειτουργούσε καθημερινά στο Μπουραζέρι.
Έτσι ετελείωσε την επί γης παροικία του ο μακαριστός Γέροντας Χαράλαμπος, ο άνθρωπος που από την παιδική του ηλικία αγάπησε τον Χριστό και τις Εντολές Του, και μαζί με τον Προφήτη Δαβίδ έλεγε πάντοτε νοερά:
«Ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν» (Ψαλμ. ΡΙΗ΄77΄)!!!
Πηγή: gerontas
