<<Σας λέω κάτι αξιοθαύμαστο, που άκουσα γιά κάποιον μεγάλο και διορατικό Γέροντα, δηλαδή ότι: Ενώ στεκόταν εις την Εκκλησία, την ώρα της Ακολουθίας, μόλις άρχισαν να ψέλνουν οι αδελφοί, έβλεπε έναν Λαμπροφορεμένο να εξέρχεται από το Ιερό, κρατώντας ένα μικρό στρογγυλό σκεύος με αγίασμα και μία μίλη, που την βουτούσε στο σκεύος και πέρναγε απ’ όλους τους αδελφούς και τους σφράγιζε σε σχήμα Σταυρού!
Τις θέσεις εκείνων όσων έλειπαν, άλλοτε σφράγιζε και άλλοτε πέρναγε χωρίς να σφραγίση. Και πάλι, όταν επρόκειτο να σχολάση η Εκκλησία, τον έβλεπε να βγαίνη από το Ιερό και να ξανακάνη το ίδιο!
Μιά μέρα, λοιπόν, τον σταματάει ο Γέροντας και πέφτει στα πόδια του παρακαλώντας τον, να του εξηγήση ποιός ήταν και τί νόημα είχε αυτό που έκανε.
Και του λέει Εκείνος ο Λαμπροφορεμένος:
«Εγώ είμαι Άγγελος Κυρίου και επήρα εντολή, να σφραγίζω όσους ευρίσκονται εις την Εκκλησία, από την αρχή της Ακολουθίας και όσους παραμένουν μέχρι το τέλος Της, γιά την προθυμία και την επιμέλεια και την καλή προαίρεσί τους»!
Του λέγει τότε ο Γέροντας:
«Γιατί όμως σφραγίζεις και τις θέσεις των αδελφών που απουσιάζουν;;».
Και ο Άγιος Άγγελος του απαντά:
«Όσοι από τους αδελφούς είναι επιμελείς και με καλή προαίρεσι, από κάποια όμως ανάγκη ή αρρώστια απουσιάζουν με ευλογία των Πατέρων ή πάλι, υπακούοντας σε κάποια εντολή, είναι κάπου απασχολημένοι και γι’ αυτό τον λόγο απουσιάζουν, αυτοί παρόλο ότι λείπουν, σφραγίζονται! Επειδή, με την διάθεσί τους, ευρίσκονται μαζί μ’ αυτούς που ψέλνουν!
Μόνο όσους μπορούν να παρευρίσκωνται και από αμέλεια απουσιάζουν, έχω εντολή να μην σφραγίζω, διότι αυτοί γίνονται μόνοι τους ανάξιοι...
Νά! Βλέπετε πόσες δωρεές προξενεί στον αδελφό του εκείνος, που τον ξυπνάει γιά την Ακολουθία;; Ας φροντίσωμε λοιπόν, να μην χάσωμε ποτέ την σφραγίδα του Αγίου Αγγέλου. Και αν τύχη και δοθή κάποιος σε ρεμβασμό και του κάνει ο άλλος μιά σχετική υπόμνησι, δεν πρέπει να αγανακτή, αλλά εκτιμώντας το καλό που του κάνει, να τον ευχαριστή, όποιος και αν είναι»!>>!!!
Αββάς Δωρόθεος (6ος αιώνας)