Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019

…ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.


Λέει κάποιος στο φίλο του, που δραστηριοποιείται στην  Ιεραποστολή, και που μόλις έχει επιστρέψει στα «πάτρια» από μία μακρινή ειδωλολατρική Χώρα:
—Τι σου ήλθε να πας να ζήσεις ανάμεσα σ’ αυτούς τους ειδωλολάτρες; Μήπως σου το ζήτησαν;

Ο νεοαφιχθείς Ιεραπόστολος του απαντά:
—Να σου πω. Όταν ήμουν φοιτητής, κάποιο βράδυ, φεύγοντας απ᾽ το σπίτι μου βλέπω μία λάμπα σ᾽ ένα απέναντι παράθυρο να καπνίζει και να πιάνει φωτιά η κουρτίνα. Προς στιγμήν σκέφθηκα να φωνάξω στους απέναντι, να τρέξουν να τη σβήσουν. Αλλά συλλογίσθηκα, αφού δεν μου το ζήτησαν γιατί να τους φωνάξω; Και συνέχισα για την έξοδο μου.

—Δεν μπορεί να το έκανες αυτό, του λέει επιτιμητικά ο φίλος του, θα μπορούσε να γίνει μεγάλη καταστροφή.

—Πράγματι, δεν το έκανα, απάντησε ο ιεραπόστολος. Φώναξα και βοήθησα να τη σβήσουν. Το ίδιο κάνω και τώρα με τους ειδωλολάτρες που λες. Δεν με φώναξαν, και είναι φυσικό να μην με φωνάξουν. Ούτε ήξεραν αυτοί τον αιώνιο κίνδυνο που διατρέχουν μακριά απ᾽ τον αληθινό Θεό και το Σωτήρα Χριστό.  Αλλά εγώ που γνωρίζω, και έχω όπως και με τη φωτιά την εικόνα και τη γνώσι, θεώρησα χρέος μου να πάω να τους κηρύξω το Ευαγγέλιο της σωτηρίας!!