Μιά γυναίκα που ζύμωνε ψωμί για τα μέλη της οικογενείας της, είχε την ευλογημένη συνήθεια, να αφήνει πάντα ένα από τα καρβέλια που έφτιαχνε στο περβάζι του παραθύρου της, για κάθε πεινασμένο που θα περνούσε από εκεί.
Όμως, κάθε μέρα, ένας συγκεκριμένος γέροντας καμπούρης, ερχόταν και έπαιρνε το καρβέλι, και αντί να εκφράσει ευγνωμοσύνη, όπως έφευγε, έλεγε αυτές τις λέξεις: «Το κακό που κάνεις παραμένει μαζί σου, το καλό που κάνεις επιστρέφει».
Αυτό γινόταν κάθε ημέρα. Κάποια στιγμή η γυναίκα θύμωσε και μονολόγησε: «Ούτε κάν μία λέξη ευγνωμοσύνης… Κάθε μέρα ο καμπούρης επαναλαμβάνει: “Το κακό που κάνεις παραμένει μαζί σου, το καλό που κάνεις επιστρέφει”. Τι σημαίνει αυτό;»
Οι μέρες περνούσαν και ο καμπούρης, πάντα στην ώρα του, έπαιρνε το καρβέλι και έλεγε τα ίδια και τα ίδια...
Μία μέρα, εξοργισμένη η γυναίκα, αποφάσισε να τελειώσει μαζί του. «Πρέπει να ξεφορτωθώ αυτόν τον καμπούρη», είπε.
Και τί έκανε; Πρόσθεσε δηλητήριο στο ψωμί που είχε ετοιμάσει γι' αυτόν. Καθώς ήταν έτοιμη να το βάλει στο περβάζι του παραθύρου, τα χέρια της έτρεμαν...
«Τί κάνω;» αναρωτήθηκε και αφού ήλθε στα συγκαλά της πετάει το ψωμί με το δηλητήριο στη φωτιά, και ανακουφισμένη πλέον ετοιμάζει ένα νέο καρβέλι, χωρίς δηλητήριο αυτή την φορά, και το αφήνει στο περβάζι σύμφωνα με την καλή συνήθειά της.
Όπως πάντα, ήλθε ο καμπούρης, πήρε το ψωμί και έφυγε λέγοντας τα συνηθισμένα λόγια: «Το κακό που κάνεις παραμένει μαζί σου, το καλό που κάνεις επιστρέφει», αγνοώντας τον θυμό που μεγάλωνε στην καρδιά της γυναίκας.
Η γυναίκα, είχε και μία άλλη συνήθεια. Κάθε φορά που έβαζε το ψωμί στο περβάζι, προσευχόταν για το γιό της, ο οποίος είχε πάει μακριά για να δουλέψει. Η γυναίκα, όμως, δεν είχε νέα του εδώ και αρκετούς μήνες...
Εκείνο το συγκεκριμένο βράδυ, άκουσε να χτυπάει κάποιος την πόρτα της. Όταν την άνοιξε, με έκπληξη βρέθηκε μπροστά στο γιό της! Είχε αδυνατίσει πολύ και τα ρούχα του ήταν σκισμένα και κουρέλια...
Όταν αντίκρυσε την μητέρα του της λέει: «Μητέρα είναι θαύμα που ευρίσκομαι εδώ. Ενώ ήμουν μίλια από εδώ, πεινούσα τόσο πολύ που θα μπορούσα να είχα πεθάνει. Αλλά, ξαφνικά εμφανίσθηκε ένας γέροντας καμπούρης, του εζήτησα τότε φαγητό και αυτός είχε την καλοσύνη να μου δώσει ένα ολόκληρο καρβέλι ψωμί, λέγοντας: “Αυτό τρώω κάθε μέρα. Σήμερα σου το χαρίζω, μιάς και το χρειάζεσαι περισσότερο από εμένα.”».
Ακούοντας αυτές τις λέξεις, η μητέρα, θυμήθηκε το δηλητηριασμένο ψωμί που έκανε εκείνο το πρωί... «Αν δεν τον είχα ρίξει στη φωτιά, θα το είχε φάει ο γιός μου και θα ήταν νεκρός τώρα!!!». Τότε κατάλαβε το νόημα των λέξεων, “το κακό που κάνεις παραμένει μαζί σου, το καλό που κάνεις επιστρέφει”.
Να κάνεις το καλό και να μην σταματάς ποτέ να το κάνεις!!
