Στροφές από το περίφημο ποίημα, του μεγάλου Χριστιανού ποιητού Γεωργίου Βερίτη (Αλεξάνδρου Γκιάλα),
«Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ»
<< Πάσχα θα κάμω πάλι σήμερα,
γιατί θα κοινωνήσω πάλι!
Πάσχα θα κάμω πάλι σήμερα,
κι είν᾿ η λαχτάρα μου μεγάλη!
Ο Λειτουργός προβαίνει επίσημα
τ᾿ Άγια κρατώντας υψωμένα,
μα Εσύ μας κράζεις με τα χείλη του:
«Πιστοί μου ελάτε προς Εμένα»!
Σεμνά κι αθόρυβα προσέρχονται·
θερμός στα μάτια ο πόθος λάμπει·
κι ανοίγουν οι καρδιές εφτάδιπλες,
ο Βασιληάς των όλων νάμπη!
Ιδού, βαδίζω... Γήινο τίποτα δεν έχει τώρα ο λογισμός μου,
γιατί με κάλεσε συντράπεζο
ο Βασιληάς όλου του κόσμου!
Ιδού, στο βήμα των πατέρων μου
ρυθμίζω το δικό μου βήμα,
κι Εσύ με δέχεσαι ως τους δέχτηκες,
Θύτης Εσύ μαζί και Θύμα!
Στην ομορφιά μας την πρωτόπλαστη
μας ξαναφέρν᾿ η Δύναμή Σου.
Στην ομορφιά μας την πρωτόπλαστη
και στις χαρές του Παραδείσου!
Αγγέλων λύρες αρμονίζονται
και Χερουβείμ δοξολογούνε,
κι Αρχάγγελοι έσκυψαν, θαυμάζοντας,
τη μυστική ένωση να δούνε!
Σ᾿ ευχαριστώ που καταδέχτηκες
στη φάτνη τούτη να ξανάρθης!
Ω, μείνε χρόνια, χρόνια ατέλειωτα
μέσα μου, Αφέντης και Μονάρχης!>>!!
Γεώργιος Βερίτης (1915-1948)
Πηγή: users.uoa.gr
