Μία κοπέλα, πήγε στον πνευματικό της και του είπε:
«Πάτερ, θέλω να πάρω την ευχή σας, ώστε να δημιουργήσω οικογένεια. Θέλω να ευχηθήτε γιά εμένα και να με ευλογήσετε».
Ο πνευματικός, δεν στάθηκε στην κοσμική συλλογιστική γιά την επιλογή του συζύγου. Δηλαδή, δεν ερώτησε την κοπέλα εάν έχει χρήματα ο γαμβρός, αν έχει εργασία οικονομικά προσοδοφόρα ή αν έχει τα εξωτερικά στοιχεία που μπορούν να συνθέσουν ένα επιτυχημένο γάμο. Αλλά της είπε:
«Είσαι έτοιμη κόρη μου, να φέρεις στον κόσμο έναν άγιο; Εάν σου χαρίσει ο Θεός ένα παιδί, μπορείς το παιδί αυτό, που θα μεγαλώσεις, να το μεγαλώσεις όπως θέλει ο Θεός; Τότε, σου δίνω την ευλογία μου!
Μπορείς, δηλαδή, να εμπνεύσεις το παιδί αυτό, ώστε να αγωνισθή σωστά γιά να γίνει άγιος; Αυτό μπορεί να γίνει, όταν εσύ αγωνίζεσαι γιά να αποκτήσεις την αγιότητα! Τότε, να έχεις την ευχή μου να ξεκινήσεις!
Αλλιώς, το να κάνεις οικογένεια, επειδή ήλθε η ηλικία ή επειδή όλες οι φίλες σου και οι φίλοι σου έχουν κάνει οικογένεια,
αυτό δεν είναι σωστό ξεκίνημα…»!
