«Συναντήσαμε κάποτε μία μαυροφορεμένη γυναίκα, η οποία ήταν απαρηγόρητη και έκλαιγε συνεχώς. Την πλησιάσαμε γιά να μάθουμε τον λόγο που έκλαιγε, αλλά και γιά να την παρηγορήσουμε.
Και τί μάθαμε λέτε;
Είχε πεθάνει η αδελφή της και ετάφη χωρίς ιερέα…
Ιερέας δεν υπήρχε στο χωριό και επειδή ήταν χειμώνας και χιόνιζε δεν μπόρεσε να έλθη εγκαίρως ο ιερέας από το άλλο χωριό. Έτσι την κράτησαν τρείς ημέρες και τελικά την θάψανε, χωρίς παπά και ψάλτη.
Και αποδείχθηκε στη συνέχεια, ότι η εκλειπούσα σε όλη της την ζωή κατηγορούσε τους ιερείς...
Δίκαιος είναι ο Θεός! Γιατί ο άνθρωπος ό,τι σπείρει, αυτό θερίζει...»
Δημήτριος Παναγόπουλος
Λαϊκός Ιεροκήρυξ (1916-1982)
