«Ήταν ένας ψαράς που ήξερε να παίζει φλογέρα.
Πήρε λοιπόν την φλογέρα του και τα δίκτυα του, και πήγε προς την θάλασσα. Εκεί στάθηκε πάνω σε κάποιον βράχο που προεξείχε πάνω από τα νερά και ξεκίνησε να παίζει μουσική. Νόμιζε, βλέπετε, ότι τα ψάρια θα πηδούσαν έξω από μόνα τους, σαν ανταπόκριση προς την όμορφη μελωδία.
Για πολλή ώρα ζοριζόταν έτσι, χωρίς να φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Στο τέλος, λοιπόν, άφησε στην άκρη τη φλογέρα, σήκωσε το πεζόβολό του και το έριξε μέσα στη θάλασσα, πιάνοντας πολλά ψάρια. Μόλις τα έβγαλε από τα δίχτυα πάνω στο ακρογιάλι, τα είδε που σπαρταρούσαν και παραξενευμένος τους είπε:
«Βρε ανόητα πλάσματα, όταν σας έπαιζα φλογέρα, δεν χορεύατε. Τώρα που σταμάτησα βρήκατε να το κάνετε;».
Μύθος του Αισώπου
