Κάποιος διακριτικός και σοφός γέροντας έγραψε σ’ ένα χαρτάκι:
«Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» (Ματθ.Ζ΄1΄)!!!
Αλλά το έγραψε, επίτηδες, με ορθογραφικά λάθη και το έδωσε στον υποτακτικό του, ζητώντας του να εφαρμόσει με ακρίβεια αυτήν την εντολή του Ευαγγελίου.
Πήρε ο υποτακτικός το χαρτάκι, το διάβασε και λέει στον γέροντά του:
«Μα… Γέροντα…, αυτό που έγραψες έχει ορθογραφικά λάθη».
Και ο γέροντας του απαντά:
«Τί λέει παιδί μου το χαρτάκι;
“Μὴ κρίνετε…”, λάθος είναι;
Δεν το είπε παιδί μου αυτό ο Χριστός μας;».
Ο υποτακτικός τότε, επιμένοντας, λέει στον γέροντά του:
«Ναι γέροντα έτσι το είπε…, αλλά όχι με λάθος ορθογραφία».
Και του απήντησε ο γέρων:
«Εφάρμοσε παιδί μου την εντολή ακριβώς όπως την έγραψα, και μην κρίνεις κανέναν! Όταν, τελικά, εφαρμόσεις την εντολή με ακρίβεια, έλα να διορθώσουμε τα ορθογραφικά λάθη στο χαρτάκι»!
Τότε, κατάλαβε ο υποτακτικός, ότι ο γέροντάς του το έγραψε επίτηδες λάθος.
Αυτό το γεγονός έγινε αιτία, να προοδεύσει πολύ στα πνευματικά ο υποτακτικός, διότι εφάρμοσε σωστά την εντολή του Ευαγγελίου και δεν έκρινε κανέναν!!