Ο πατήρ Σιλουανός διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία γιά τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη:
«Το 1977, υπήρξε μεγάλη ξηρασία σ’ όλη την Ελλάδα, αλλά ιδιαίτερα στην Θεσσαλία. Οι χωρικοί ήσαν σε πλήρη απελπισία. Δεν είχε βρέξει γιά περίπου εκατό ημέρες, και η καταστροφή ήταν αναπόφευκτη…
Πήγα στον πατέρα Παΐσιο γιά να του ανοίξω τις σκέψεις μου και να λάβω όφελος. Δεν είχα κάν σκεφθή την πιθανή καταστροφή στην ύπαιθρο από την ξηρασία. Είχα ακούσει κάτι γι’ αυτό, αλλά δεν έδωσα προσοχή. Ο πατέρας Παΐσιος φαινόταν ανήσυχος εξωτερικά, αλλά εντελώς ήρεμος μέσα του. Από συμπόνοια γιά τους άτυχους αγρότες, στο τέλος της συζητήσεώς μας είπε:
“Πάτερ Σιλουανέ, κάνε μου μία χάρι. Αγρυπνήστε απόψε και παρακαλέστε τον Κύριο και την Παναγία να μαζέψουν σύννεφα και να ρίξουν βροχή στην Θεσσαλία, διότι οι καλλιέργειες έχουν καεί από τον ήλιο και τη ζέστη, και οι άνθρωποι υποφέρουν και πέφτουν σε απελπισία. Είμασθε υποχρεωμένοι να τους στηρίξουμε με τις προσευχές μας!! Και εγώ επίσης θα αγρυπνήσω μαζί σας, αλλά ο καθένας μας στο δικό του κελλί”!
Είπα: “Ευλόγησον, πάτερ Παΐσιε” και πήγα στη Ι. Μονή Κουτλουμουσίου.
Την επομένη μέρα ο ουρανός πάνω από τον Άθω μαύρισε και η βροχή έπεφτε καταπάνω μας. Χαρά, έλεος Θεού, ευλογία! Έτρεξα στο κελλί του Γέροντα Παϊσίου, και αυτός, μόλις με είδε, μου είπε:
“Ευλογημένος να είσαι από τον Θεόν! Σου είπα να προσεύχεσαι να βρέξη μόνο στη Θεσσαλία, και όχι και στο Άγιον Όρος!!”!!!
Πηγή κειμένου: apantaortodoxias.
