«Η ψυχή του αβάπτιστου ανθρώπου, μοιάζει με ένα κάρβουνο, που όσο και αν προσπαθήσης, δεν μπορείς να το ανάψης.
Η δε ψυχή του Βαπτισμένου ανθρώπου, μοιάζει με αναμμένο κάρβουνο!
Αλλά όσο ο άνθρωπος αμαρτάνει και μένει ανεξομολόγητος και αμετανόητος, το κάρβουνο αυτό σιγά-σιγά σβήνει. Όμως, λόγω του Απείρου Ελέους και Αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, δεν σβήνει εντελώς, αλλά παραμένει μία και μοναδική σπίθα! Όταν αυτός ο άνθρωπος μετανοήση πραγματικά και κάνη καθαρή εξομολόγηση, το κάρβουνο ξαναανάβει!
Η μοναδική περίπτωσι όπου το κάρβουνο σβήνει εντελώς, είναι όταν ο άνθρωπος γίνη αιρετικός ή ξεβαπτισθή...»!!!
Δημήτριος Παναγόπουλος
Λαϊκός Ιεροκήρυξ.
(1916-1982)
