«Ο ένας αγαπάει, επειδή τον αγαπάνε.
Ο άλλος αγαπάει, επειδή τον ετίμησαν.
Ο άλλος πάλι, επειδή ο τάδε του εφάνηκε χρήσιμος σε κάποια βιοτική υπόθεσι.
Δύσκολο είναι να εύρης κάποιον να αγαπάη τον άλλον ειλικρινά, όπως πρέπει, μόνο και μόνο γιά το Πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού!!
Οι περισσότεροι, δυστυχώς, άνθρωποι, συνδέονται μεταξύ τους φιλικά, γιά λόγους υλικού συμφέροντος. Μία αγάπη όμως με τέτοια ελατήρια, είναι χλιαρή και πρόσκαιρη... Με το παραμικρό πρόβλημα - υβριστικό λόγο, χρηματική ζημιά, ζήλεια, φιλοδοξία ή κάτι άλλο παρόμοιο - η αγάπη αυτή, που δεν έχει θεμέλιο πνευματικό, διαλύεται...
Τέτοια είναι η φύσι της αληθινής αγάπης:
-Δεν μαραίνεται με τον χρόνο!
-Δεν μουντζουρώνεται με τις ποικίλες δυσκολίες!
-Παραμένει ζωντανή γιά πάντα!
-Μόνο η γνήσια αγάπη, η πνευματική, φέρνει καθαρή και ανόθευτη χαρά!
Ποιά είναι η απόδειξι, ότι κάποιος έχει αγάπη;
Όταν αγαπά, εκείνον που τον μισεί!!
Δεν βλέπετε αυτούς που κυριεύονται από έρωτα; Ενώ περιφρονούνται και επιβουλεύονται τόσο πολύ απ’ αυτούς που αγαπούν, παρ’ όλα αυτά, αυτοί είναι προσηλωμένοι και καταφλέγονται και τους αγαπούν ακόμη περισσότερο. Τέτοια πρέπει να είναι η αγάπη μας, ακόμη και σ’ αυτούς που μας μισούν!
Όποιος πραγματικά αγαπά, δεν μπορεί να μισήση, ό,τι και να γίνη.
Αυτό λοιπόν είναι το μέγιστο αγαθό της αγάπης!
Λέει όμως ο άλλος:
Αυτούς που είναι εχθροί και πλανεμένοι, δεν πρέπει να τους μισούμε;
Να μισούμε το δόγμα τους, αλλά όχι εκείνους!
Όχι τον άνθρωπο, αλλά την κακή του πράξι να μισούμε, την διεφθαρμένη του προαίρεσι. Διότι ο μεν άνθρωπος είναι έργο του Θεού, ενώ η πλάνη είναι έργο του Διαβόλου.»!!!
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (345-407)!!!
