Οι ασκητές εκείνοι είχαν στην υπηρεσία τους και ένα γαϊδουράκι. Όταν ήθελαν να μαγειρέψουν, του έβαζαν το σαμάρι και του έλεγαν να πάει στον υπηρέτη κάτω στον κήπο να τους φέρει λάχανα.
Πράγματι το γαϊδουράκι, σαν να ήταν λογικό ον, υπάκουε. Έφευγε, πήγαινε κατευθείαν στον κήπο, στεκόταν μπροστά στην πόρτα και την χτυπούσε με το κεφάλι του. Αμέσως ο κηπουρός τον φόρτωνε λάχανα και, όταν τελείωνε το φόρτωμα, του έλεγε ότι μπορεί να φύγει. Το γαϊδουράκι τότε έπαιρνε πάλι μόνο του τον δρόμο και γύριζε στους Πατέρες. Έτσι ευλαβικά συνέχισε να τους υπηρετεί ανερχόμενο και κατερχόμενο, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πηγή: ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ
Από το
βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις
"Ο Αγιος Στέφανος"
