Τρίτη 18 Ιουνίου 2019

ΟΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΕΣ ΥΑΙΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟ-ΠΑΧΩΝ.


      Στην έρημο έξω από την Αλεξάνδρεια, ζούσε ένας Γέροντας, ονόματι Πάχων, που είχε φθάσει τα εβδομήντα του χρόνια και ήταν γνωστός ως ο πιο ακέραιος και ο πιο ασκητικός απ’ όλους τους Πατέρες, που είχαν γεράσει στην έρημο.

Μία ημέρα τον επισκέφθηκε ένας νέος ασκητής, που είχε ενοχληθεί από τον πειρασμό της σαρκός, για να τον συμβουλευτεί.
       Ο Πάχων του διηγήθηκε τότε την δική του ιστορία. Δώδεκα χρόνια μετά τα πενήντα του, επειδή καταδυναστεύθηκε από τον πειρασμό, υπέθεσε ότι τον εγκατέλειψε ο Θεός. Βγήκε λοιπόν από το κελλί του και, βαδίζοντας μέσα στην έρημο, βρήκε μία σπηλιά όπου ζούσαν ύαινες και εξέθεσε γυμνό τον εαυτό του, για να τον φάνε τα θηρία βγαίνοντας. Μόλις έπεσε η νύχτα, τα θηρία άρχισαν να βρυχώνται πεινασμένα και βγήκαν από την σπηλιά για να βρουν τροφή να φάνε και να ταΐσουν τα μικρά τους, που είχαν παραμείνει στην σπηλιά. Ωστόσο, μόλις αντίκρυσαν τον Γέροντα, τόσο το αρσενικό, όσο και το θηλυκό, τον πλησίασαν ήρεμα και άρχισαν να τον μυρίζουν από τα πόδια ως το κεφάλι. Μετά άρχισαν να τον γλύφουν. Και, ενώ ο Γέροντας περίμενε να τον φάνε, εκείνα τον άφησαν και έφυγαν. Βλέποντας τον σεβασμό που του έδειξαν τα θηρία, ο Γερο-Πάχων κατάλαβε ότι ο Θεός τον είχε λυπηθεί και γύρισε στο κελλί του. 

Πηγή: ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις "Ο Άγιος Στέφανος"