Ο Παπα–Αρτέμιος
από τις Καρυές του Αγίου Όρους έλεγε, ότι ο μακαριστός μοναχός Ιωακείμ, που
έμενε στην Κουτλουμουσιανή Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, έφυγε κάποιο πρωί για
να πάει να εκκλησιασθή σε κάποιο γνωστό του κελί. Στον δρόμο όμως πέθανε. Το
σώμα του έμεινε εκεί, στον δρόμο, ένα μήνα χωρίς να πάθει τίποτα. Ούτε τα άγρια
θηρία το έφαγαν, ούτε αποσυντέθηκε. Ήταν μάλιστα και ευλύγιστο.
Το πιο
θαυμαστό όμως σ’ αυτήν την ιστορία είναι, ότι το μουλάρι της Καλύβης, στην
οποία πήγαινε ο Γερο–Ιωακείμ, από την ημέρα του θανάτου του και μετά, έφευγε
κάθε πρωί και γύριζε το βράδυ. Αυτό κράτησε ένα μήνα, μέχρι που ο Γέροντας της
Καλύβης άρχισε ν’ απορεί, που χάνεται κάθε ημέρα το ζωντανό του. Έτσι το
επόμενο πρωί το ακολούθησε. Και, τί να δει; Το μουλάρι πήγε και στάθηκε επάνω
από τον νεκρό μοναχό π. Ιωακείμ και τον φύλαγε.
Πηγή: ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΔΙΗΓΗΣΗ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις "Ο Άγιος Στέφανος".
