Τρίτη 13 Αυγούστου 2019

Η ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΤΩΝ ΠΤΗΝΩΝ.



  Ο π.Μηνάς, ο μετέπειτα Όσιος Μηνάς, ζούσε σ’ ένα Μοναστήρι της Ρουμανίας. Μετά την Θεία Λειτουργία συνήθιζε, για να ξεκουρασθή, να βγαίνει στο δάσος, που περιέβαλλε το Μοναστήρι. Εκεί έψελνε και δοξολογούσε τον Θεό με αναστάσιμα τροπάρια και με πολλά άλλα. Και συνέβαινε το εξής παράξενο: «Tα πουλιά του δάσους μαζεύονταν γύρω του και κάθονταν άλλα στο κεφάλι του, άλλα στους ώμους του και άλλα στα χέρια του. Ο π.Μηνάς τα χάϊδευε τρυφερά, όταν όμως άρχιζε να ψέλνει, τα πουλιά σταματούσαν τα τιτιβίσματα και τον άκουγαν με προσοχή».
      Επειδή οι Λειτουργίες στο Μοναστήρι άρχιζαν νύχτα και τελείωναν με το χάραμα, ώσπου να κάνη Κατάλυσι ο παπα-Μηνάς και να ξεντυθή, ξημέρωνε, και έτσι έβγαινε πρωί-πρωί μέσα στο δάσος να χαρεί την φύση και την παρουσία των πουλιών. Εκεί, όλοι μαζί, αινούσαν και δοξολογούσαν τον Θεό.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του Οσίου, όταν είχαν πανηγυρική Θεία Λειτουργία και τελείωναν μετά την ανατολή του ηλίου, τα πουλιά μαζεύονταν πάνω στην Εκκλησία. Την ώρα της Μεταβολής των Τιμίων Δώρων, όταν ο π.Μηνάς έλεγε «Τα Σα εκ των Σων», όλα τα πουλιά σταματούσαν το κελάηδισμα. Και στο «Εξαιρέτως της Παναγίας, Αχράντου…», και ενώ η χορωδία έψαλλε το «Αξιόν εστί», τότε τα πουλιά άρχιζαν πάλι να κελαηδούν!

      Παρόμοιο γεγονός συνέβη και στον Ναό της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής στην Πάρο, κατά την Θεία Λειτουργία της παραμονής των Θεοφανείων, το 1998. Δεκάδες σπουργίτια και άλλα πουλιά φτερούγιζαν γύρω από τον Ναό. Μερικά έμπαιναν και μέσα από τα ανοικτά παράθυρα του τρούλου. Όλα κελαηδούσαν και τιτίβιζαν ζωηρά. Την ώρα όμως του Καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων σταμάτησαν όλα να φτερουγίζουν και να κελαηδούν, για να ξαναρχίσουν μετά το «Εξαιρέτως της Παναγίας, Αχράντου…».
                       Ο ναός της Παναγίας Εκατονταπυλιανής στην Πάρο.

Πηγή: ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις "Ο Άγιος Στέφανος".