Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΠΑΦΑΚΛΗ - ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΗΡΩΪΔΑ


               ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΠΑΦΑΚΛΗ - ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΗΡΩΪΔΑ

Η  ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ!!

Είχα την ευλογία από τον Θεό, να έλθη στο δρόμο μου αυτός ο υπέροχος άνθρωπος. Ένας άγγελος  στη γη που τον πήρε ο Θεός στη αγκαλιά του στις 26/02/1996, αφήνοντας τον  33 χρόνια στο κόσμο για να βοηθήσει όλους εμάς, να πλησιάσουμε και να γνωρίσουμε καλύτερα  τον Πατέρα  και Δημιουργό μας.
Η Βαγγελίτσα γεννήθηκε με μεσογειακή αναιμία, από ευσεβείς γονείς, που δε σκέφθηκαν ούτε στιγμή, να διαπράξουν το φοβερό έγκλημα της έκτρωσης. Κόντρα στη κοινή λογική και με μόνο εφόδιο τη πίστη τους στο Θεό, έφεραν στο κόσμο «τη Βαγγελίτσα της καρδιάς μας» και τα χρόνια που πέρασαν τους δικαίωσαν!!
      Μεγαλώνοντας η Βαγγελίτσα, αυξάνονταν τα χαρίσματα που της είχε δώσει ο Θεός!! Πάντα, με το χαμόγελο στα χείλη και την καρδιά της γεμάτη καλοσύνη, ήταν αισιόδοξη και θετική, παρόλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε με την υγεία της, και πορευόταν τον δύσκολο δρόμο της με πυξίδα τον Θεόν!! 
    Δε έλειπε από την Εκκλησία τις Κυριακές και όλες τις μεγάλες εορτές, και πάντα έβρισκε χρόνο για τις πνευματικές της δραστηριότητες: Κατηχητικά, εκπομπή στο ραδιοφωνικό σταθμό της «Πειραϊκής Εκκλησίας» και πολλές άλλες Χριστιανικές εκδηλώσεις, αν και εργαζόταν  σε ανθοπωλείο, που απαιτούσε πολλές ώρες εργασίας...
    Δε θα ξεχάσω ποτέ την αγάπη των μικρών παιδιών, που απολάμβανε στο κατηχητικό της και που βέβαια τους την ανταπέδιδε πλουσιοπάροχα!! Τα μάτια τους έλαμπαν από χαρά, μόλις την έβλεπαν και έτρεχαν να την αγκαλιάσουν. Θυμάμαι μιά Κυριακή που έπρεπε να μείνει στο σπίτι της, λόγω κάποιου προβλήματος υγείας, και το έμαθαν τα παιδιά, έτρεξαν  αμέσως να την δουν. Τέτοια ομαδική αγάπη δεν έχω ξανασυναντήσει, όσα χρόνια είμαι στα Κατηχητικά!!
    Ήταν η χαρά της ζωής !!!!  Σαν την μητέρα που μαζεύει γύρω της τα παιδιά της, έτσι και η Βαγγελίτσα μας ένωνε όλη τη παρέα, καλώντας μας για απογευματινές συνάξεις στο σπίτι της  και δίνοντάς μας την ευκαιρία να γνωρισθούμε καλύτερα, οδηγώντας μας  σε μακροχρόνιες φιλίες και κάποιες από εμάς να συνδεθούμε ακόμα πιο πνευματικά, με το δεσμό της «κουμπαριάς»!!
    Όμως,  η δράση της  ξεκινούσε πρώτα από την οικογένεια της, προτρέποντας τα αδέλφια και τα ανήψια της να έλθουν πιο κοντά στο Θεό, δείχνοντας τους όχι μόνο το παράδειγμά της , αλλά κάνοντάς το πράξη, με το να πηγαίνουν παρέα στην Εκκλησία, στην εξομολόγηση, στα Κατηχητικά… Ήταν ένας φάρος, που προσπαθούσε να οδηγήσει όσο το δυνατόν περισσοτέρους ανθρώπους  στο  ΑΙΩΝΙΟ ΦΩΣ!!!
    Ακόμα και τις τελευταίες μέρες της επίγειας  ζωής της, σε ένα κρεβάτι του «Ασκληπιείου», του γνωστού Νοσοκομείου της Βούλας, συνέχιζε να σκορπίζει φως!!! Αυτό που μου έκανε εντύπωση, όσες φορές την είχαμε επισκεφθή στο Νοσοκομείο, ήταν αυτή η ενέργεια και χαρά που ανάβλυζε μέσα από τη ψυχή της, και η πίστη της στο Θεό!! Πηγαίναμε να της συμπαρασταθούμε και συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο!! Η ίδια συμπαραστεκόταν σε εμάς!!
    Η  Βαγγελίτσα της καρδιάς μας, μπορεί να μην είναι πια ανάμεσα μας, αλλά έχει αφήσει  ανεξίτηλη την σφραγίδα της, στο μυαλό και στην ψυχή μας!!!

Μ.Γκ.

  Η ομάδα της ραδιοφωνικής μας εκπομπής, στον σταθμό «Πειραϊκή Εκκλησία», τον Ιανουάριο του 1993.





 Κατηχητικό Αγ.Νείλου Πειραιώς – 9/4/1994