Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2020

«ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΣΤΥΛΟΣ ΓΕΓΟΝΑΣ…»!!!

 

 

          Όταν ο Όσιος Συμεών ο Στυλίτης (389-459 μ.Χ., η μνήμη του τιμάται την 1η Σεπτεμβρίου) εμπνεύσθηκε τον πρωτόγνωρο γιά την εποχή του τρόπο ασκήσεως, πάνω στο Στύλο, διαδόθηκε έντονα η φήμη του παντού. Οι ερημίτες Πατέρες ξαφνιάσθηκαν από το ασυνήθιστο και παράδοξο αυτό εγχείρημα. Του στέλνουν λοιπόν  κάποιους  με  την  εντολή  να  τον επιπλήξουν  γιά  την  περίεργη  επινόησή  του  και  να  του συστήσουν  ν’ ακολουθήσει χωρίς περιφρόνηση τον συνηθισμένο και δοκιμασμένο από τους  Αγίους  δρόμο, όπου βαδίζοντας τόσα πλήθη μακαρίων ανδρών, ανέβηκαν ως τα επουράνια και κατοίκησαν σ’ εκείνα τα αιώνια σκηνώματα. Έπειτα, όμως, από φόβο μήπως η σκέψη του Οσίου ήταν θεάρεστη και εκείνοι αντιμετώπιζαν την υπόθεση ανθρώπινα, έδωσαν  στους απεσταλμένους  και  αυτή  την  παραγγελία:

          Αν  μεν δουν τον άνδρα να αρνείται  το  θέλημά  του  και  να  κατεβαίνει  από  εκεί  που  είχε  ανέβει, υπακούοντας  σε  αυτούς,  να  τον  συγκρατήσουν  αμέσως  και  να  τον προτρέψουν  να  μείνει  σταθερός  στην  απόφασή  του,  γιατί  έτσι  θα θεωρούσαν ότι πρόκειται γιά Θεία Οικονομία, και δεν θα είχαν πιά γιά το μέλλον το φόβο, ότι μία τέτοια αρχή δεν θα καταλήξει και σε καλό τέλος. Αν πάλι ο Όσιος δυσφορούσε και δεν ανεχόταν ούτε λίγες συμβουλές να ακούσει,  αλλά  πεισματικά  και  ασυλλόγιστα  ακολουθούσε  το  δικό του θέλημα, τότε θα γινόταν οπωσδήποτε φανερό, έλεγαν, ότι ευρίσκεται μακριά από την ταπεινοφροσύνη. Οπότε, ποιός δεν θα έλεγε ότι, ο πονηρός του είχε βάλει αυτούς τους λογισμούς;

          Σε αυτήν την περίπτωση πρόσταζαν οι Πατέρες τους απεσταλμένους τους, να τον τραβήξουν κάτω και να τον κατεβάσουν από το Στύλο ακόμα και με τη βία. Φθάνοντας λοιπόν οι απεσταλμένοι με τέτοια εντολή στον Πατέρα της ταπεινοφροσύνης και της υπακοής Συμεών, κυριεύθηκαν από δέος απέναντί του, μόλις τον είδαν και τον χαιρέτισαν. Δεν μπορούσαν, ούτε να τον κοιτάξουν στο πρόσωπο. Όμως, εφαρμόζοντας την εντολή των Πατέρων που τους έστειλαν, του είπαν ταπεινά, όλα όσα εκείνοι, τους είχαν δώσει εντολή να του διαβιβάσουν.

          Και ο αληθινά ταπεινός στην καρδιά γ.Συμεών, δέχθηκε με πραότητα την επιτίμησή τους. Δεν αντιμίλησε, δεν αγανάκτησε, δεν τη συζήτησε, δεν είπε τίποτα, ούτε πολλά, ούτε λίγα. Απεναντίας μάλιστα, αφού δέχθηκε την επιτίμηση με ιλαρό βλέμμα και χαμηλωμένα μάτια, άρχισε να κατεβαίνει από το Στύλο, ευχαριστώντας τον Θεόν και ευγνωμονώντας τους πατέρες γιά την φροντίδα τους. Αμέσως τότε οι απεσταλμένοι, τον σταματούν και του φανερώνουν την κρίση των πατέρων.

          Ύστερα, αφού ευχήθηκαν στον μέγα Συμεών, να μείνει μόνιμα και σταθερά στην απόφαση του, να έχει καλό τέλος και ν’ αξιωθή με ασφάλεια την ανάπαυση από τους συνεχείς κόπους του στην Αιώνια Ζωή, αναχώρησαν ωφελημένοι!!