Ένας νέος, μετά το θάνατο του πατέρα του, έβαλε τη γερόντισσα μητέρα του σε ένα Ίδρυμα… Πολυάσχολος καθώς ήταν, δεν είχε χρόνο γιά συχνές επισκέψεις στην μητέρα του…
Μετά από αρκετό καιρό, ειδοποιήθηκε πως πρέπει να επισκεφθή την μητέρα του, διότι ήταν στα τελευταία της.
Έτσι και έκανε. Όταν έφθασε, ερώτησε την μητέρα του εάν μπορούσε να κάνει κάτι (ίσως τελευταίο), γιά να την αναπαύσει.
Η γερόντισσα τότε βρήκε το κουράγιο και του λέει:
«Αγόρι μου, θα ήθελα να προσφέρεις στο Ίδρυμα ένα κλιματιστικό, διότι κάνει πολλή ζέστη και κάποιοι δεν την υποφέρουν. Α, και ένα νέο ψυγείο γιά να μην χαλάει το φαγητό, που προσφέρουν στους ηλικιωμένους τροφίμους».
«Καλά μητέρα, τώρα μου ζητάς κάτι τέτοιο, μετά από τόσο καιρό, και ειδικά τώρα που…», ερώτησε με απορία ο νέος.
Και η γερόντισσα μητέρα με πολύ αγάπη αλλά και διδακτικά απαντά:
«Κοίτα παιδί μου, εγώ ήμουν συνηθισμένη και στην ζέστη και στην πείνα, και γι’ αυτό δεν σου ζήτησα κάτι τέτοιο νωρίτερα. Τώρα όμως σκέφτομαι εσένα, όταν γεράσεις, μήπως τα παιδιά σου σε βάλουν στο ίδιο Ίδρυμα…»!
