Καμμιά φορά του έλεγα:
«Αφού πας που πας στο αεροδρόμιο, σε παρακαλώ, δώσε και αυτά τα σήματα του τάδε».
«Όχι», έλεγε, «εγώ έφερα τα δικά μου, αυτός να πάει τα δικά του».
Έτσι ανέπαυε τον λογισμό του, ότι δεν αδίκησε τον άλλον.
Μα, ο Χριστός δεν λέει απλώς: «Αν σε παρακαλέσει κάποιος να πας ένα μίλι, πήγαινε δύο», αλλά λέει: «Αν σε αγγαρέψει ένα μίλι, πήγαινε δύο», ή δεν λέει: «Αν σου ζητήσει τον χιτώνα, δώσε και το ιμάτιο», αλλά λέει: «Αν σου αφαιρέσει τον χιτώνα, δώσε και το ιμάτιο».
Να, το λέει ο Χριστός αυτό, και ο άλλος, ενώ θεωρεί τον εαυτό του πνευματικό άνθρωπο, λέει: «Εγώ έφερα τα δικά μου και αυτός να πάει τα δικά του».
Είναι σαν να λέει δηλαδή: «Κορόϊδο είμαι, να μου ζητήσει ένα μίλι και να πάω δύο…»
Εμ, πώς θα πλησιάσει η Χάρις του Θεού σε έναν τέτοιον άνθρωπο; Ενώ, όταν κάποιος εφαρμόζει το Αγιογραφικό χωρίο και άμα τον αγγαρεύουν ένα μίλι πηγαίνει πιο πέρα, μετά εργάζεται ο Χριστός και αλλοιώνεται πνευματικά ο άλλος που τον αγγάρεψε και προβληματίζεται και λέει:
«Βρε, κοίταξε, εγώ τον αγγάρεψα ένα μίλι και αυτός πήγε πιο πέρα!
Τόση καλωσύνη!» >>!!
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994)