Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2023

ΤΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΩΝ ΕΚΛΕΚΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

 

<<Τα δάκρυα είναι η τροφή της ψυχής!

Όπως, όταν το σώμα τρέφεται με καλή τροφή ζωογονείται, έτσι και η ψυχή τρέφεται με τα ευλογημένα δάκρυα και ζωογονείται.

Όταν προσεύχεσαι, να προσπαθείς να έχεις δάκρυα. Γίνεται συνήθεια κατόπιν, και κλαις εις την προσευχή σου. Όταν έχεις δάκρυα εις την προσευχή, ο,τιδήποτε δάκρυα, πηγαίνεις μπροστά! Όταν σταματήσουν τα δάκρυα, πας οπίσω...

Εγώ, κάποτε, παρακάλεσα τον Άγιο Εφραίμ τον Σύρο:

«Άγιε του Θεού, εσύ των δακρύων άνθρωπος είσαι...» ( όπως λέει το τροπάριο: “Ταίς των δακρύων σου ροαίς της ερήμου το άγονον εγεώργησας...” ) και μου έδωσε τόσα πολλά δάκρυα, που μέρα-νύκτα έκλαιγα!! Κι έφθασα στο σημείο να κλαίω όσο θέλω, όποτε θέλω και όπου θέλω!!

 

Αλλά τί; Να, εδώ, στο επάνω κελλί ο αδελφός Ι..., και στο διπλανό κελλί ο αδελφός Ε.... Καμμιά φορά, επειδή με πιάνουν τα δάκρυα, ο μεν αδελφός Ι... λέει:

«Σ’ ακούγαμε τη νύκτα που έκλαιγες…».

«Ε, καλά, βρε παιδί μου», λέω, «άνθρωπος αμαρτωλός είμαι και παρακαλώ τον Θεόν να με ελεήσει…, αλλά με παίρνουν τα δάκρυα»!!

Και από δίπλα, ο αδελφός Ε... λέει:

«Σ' ακούγαμε, Γέροντα, που όλη τη νύκτα έκλαιγες…». 

Και τους λέω:

«Ε, καλά, βρε παιδιά μου, αμαρτωλός είμαι, θα κλαίω»!!

«Άκουσε», λέω, «δεν γίνεται αυτό. Άμα καταλάβω ότι εσύ μ’ ακούς κι ο Ε… ακούει, κόβεται η παρρησία στην προσευχή μου. Γι’ αυτό, θα πάω σε άλλο μέρος, να μη με ακούει κανένας, να κλάψω όσο θέλω, διότι μπορεί και να ψάλλω, μπορεί και να προσεύχωμαι..., και τότε θα έλθουν τα δάκρυα»!

Άμα φέρεις τέτοιες θεωρίες: “Δεύτε τελευταίον ασπασμόν δώμεν, αδελφοί, τω θανόντι...”, όσο σκληρή να είναι η ψυχή σου, και θεωρείς τον εαυτό σου ότι είσαι εσύ επάνω στο φέρετρο και πάνε να σε θάψουν, τότε μπορείς να μην κλάψεις;;

Μία-δύο, μετά είναι αδύνατο να μην κλάψεις και τότε θα αποκτήσεις την ευλογημένη συνήθεια να κλαις! Να παρακαλέσεις όμως και την Παναγία μας!!

Αλλά, όταν μου ήλθε ένας λογισμός οιήσεως: «Νά, βλέπεις, που αγωνίζεσαι...», τότε αμέσως έφυγαν τα δάκρυα... Επειδή, αυτό το χάρισμα που μου έδωσε ο Άγιος Εφραίμ, το οικειοποιήθηκα, νομίζοντας ότι είναι δικός μου κόπος…>>!!

 Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης  (1912-1998)