Ερώτησαν κάποτε την ηγουμένη Μαρία του Λοβτσάνσκ:
«Γερόντισσα, πώς γίνεται εκεί εις τον Παράδεισο να ευρίσκωνται κάποιοι σε καλλίτερη κατάσταση, από κάποιους άλλους;».
Και εκείνη απήντησε:
«Δεν είναι ορθός, αυτός ο τρόπος συλλογισμού.
Βλέπετε εκείνο τον κήπο;
Έχει διάφορα λουλούδια, μεγάλα και όμορφα, αλλά έχει και μικρότερα λουλούδια, έχει και μικρά χορταράκια. Αλλά το καθένα είναι μοναδικό και ωλοκληρωμένο στο είδος του και δεν χρειάζεται τίποτε επί πλέον! Το χορταράκι, δεν έχει καμμία ανάγκη να γίνη τριαντάφυλλο. Αυτό που χρειαζόταν, το έχει ήδη αποκτήσει, δηλαδή, την τελειότητα!
Έτσι θα είναι και στον Παράδεισο!
Έκαστος θα λάβη εκείνο, το οποίο μπορεί να χωρέση!»!!!
