ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΑΤΑΚΡΙΣΙΑΣ!!!

Ένας μοναχός σε κάποιο Κοινόβιο ήταν αμελής στα πνευματικά…
Έπεσε βαρειά άρρωστος και ήλθε η ώρα του να απέλθη εις την άλλη ζωή.
Ο Ηγούμενος και όλοι οι αδελφοί του Κοινοβίου επήγαν κοντά του, γιά να προσευχηθούν και να του δώσουν θάρρος, στις τελευταίες του στιγμές. Επαρατήρησαν όμως έκπληκτοι, πως ο αδελφός αντίκρυζε τον θάνατο με μεγάλη αταραξία και ψυχική γαλήνη.
«Παιδί μου», του είπε τότε ο Ηγούμενος, «όλοι εδώ γνωρίζομε, πως δεν ήσουν και τόσο επιμελής στα καθήκοντά σου. Πώς λοιπόν, αναχωρείς, με τόσο θάρρος, προς την άλλη Ζωή;».

«Είναι αλήθεια, Αββά», εψιθύρισε ο ετοιμοθάνατος, «πώς δεν ήμουν καλός μοναχός… Ένα πράγμα όμως ετήρησα με ακρίβεια στη μοναχική μου ζωή: Δεν κατέκρινα ποτέ μου άνθρωπο!! Εάν συνέβη καμμιά φορά, να έχω κάτι με κάποιον αδελφό, αμέσως την ίδια ημέρα συμφιλιωνόμουν μαζί του!! Έτσι, σκοπεύω να πω εις τον Κύριον μου, όταν παρουσιασθώ ενώπιόν Του: “Σύ Κύριε είπες, μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε” και ελπίζω, ότι δεν θα με κρίνη αυστηρά»!!
«Πήγαινε ειρηνικά στο αιώνιο ταξίδι σου, παιδί μου», του είπε ικανοποιημένος ο Ηγούμενος! «Εκατώρθωσες, χωρίς κόπο να σωθής!»!!!