<<Ένας σπουδαίος αββάς, ο πατήρ Αθανάσιος Χαμακιώτης, στον Ιερό Ναό της Παναγίας Νεραντζιωτίσσης στο Μαρούσι της Αττικής, ωμιλούσε με ζέουσα πίστη και Χάρη Θεού, γιά τα Πάθη του Χριστού και την Ανάσταση!
Κράτησε την ευσέβεια των Αθηναίων, και μάλιστα των υψηλών τάξεων, μισό αιώνα.
Ήταν γερή κουτσούρα ο παπά-Θανάσης, που την περιέλουζαν τα νάματα της Χάριτος και βλάσταινε συνεχώς Αγιοπατερική Θεολογία! Αυτοί οι πατέρες δεν έκαναν ούτε τους προορατικούς ούτε τους θαυματουργούς! Είχαν κατέβη στον στίβο και πάλευαν μαζί με τον κόσμο και έστηναν τρόπαιο νίκης κατά της κακουργίας των δαιμόνων!
Έμειναν στην παράδοση των παλαιών παπάδων, ακούρευτοι, αναρωμάτιστοι, ταπεινοφρονούντες, πενιχρά διαβιούντες. Στο έργο της Εκκλησίας, δεν τους ξέφυγε κανένα: «Νομίζω», «έχω την γνώμη», «εγώ αυτό έτσι θα το ‘κανα»... Έτσι, ήταν μιά καλή συνέχεια του παπα-Πλανά. Ούτε έκοβαν, ούτε έρραβαν, συνέχισαν όπως παρέλαβαν!
Τον παπά–Θανάση τον γνώρισα στο Μονύδριο
Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μπάλα Αττικής>>!!
Μακαριστός Αρχιμ. Γρηγόριος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου, Αγίου Όρους.
Από το βιβλίο: «Μορφές που γνώρισα να ασκούνται στο σκάμμα της Εκκλησίας», Ιερά Μονή Δοχειαρίου , Άγιον Όρος. Γραφικές Τέχνες – Εκδόσεις: «Το Παλίμψηστον».
Το κείμενο το είδαμε εδώ:iconandlight
