ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ,
ΕΚ ΤΙΝΟΣ ΜΝΗΜΕΙΩΔΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ γ.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ,
ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣΗΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ
ΑΠΟΣΤΑΛΕΙΣΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ
1987:
<<Κύριοι Βουλευταί…
...Η Εκκλησία πολιτογραφεί βεβαίως ανθρώπους εις την Βασιλείαν των Ουρανών (και αυτό είναι το κύριον έργον Της), αλλά εν ταυτώ διαμορφώνει πολίτας χρηστούς και νομοταγείς!
Επειδή υπάρχει και εργάζεται η Εκκλησία, υπάρχουν ολιγώτεροι κλέπται, ολιγώτεροι διαρρήκται, ολιγώτεροι ψευδομάρτυρες, ολιγώτεροι ναρκομανείς, ολιγώτεροι φοροφυγάδες, ολιγώτεροι γενικώς παραβάται του Ποινικού Νόμου!
Αν δεν υπήρχε η Εκκλησία, το Κράτος θα εχρειάζετο πολλαπλασίους Αστυνομικούς και Δικαστάς, περισσότερα Νοσοκομεία (λ.χ. διά τα ναρκωτικά ή τα αφροδίσια νοσήματα), περισσοτέρας Φυλακάς κ.τ.λ.!!
Τόσον οι Άμβωνες, όσο και τα Εξομολογητήρια, είναι αι πανίσχυροι πνευματικαί επάλξεις του αγώνος κατά του ηθικού κακού, που λυμαίνεται τας κοινωνίας! Επ’ αυτών των επάλξεων φρυκτωρεί ανυστάκτως η Εκκλησία και φυλάσσει πνευματικάς Θερμοπύλας!
Οι Άμβωνες και τα Εξομολογητήρια είναι τα εργαστήρια κοσμογονικών δι’ εκάστην ύπαρξιν μεταβολών και αλλοιώσεων!
Αναρίθμητα πλήθη ανθρώπων πείθονται και αποφασίζουν, να μη καταθέσουν μηνύσεις, ή να ανακαλέσουν τυχόν υποβληθείσας, να αποφεύγουν τας έριδας και τα μίση που ενίοτε οδηγούν και εις φόνους, να μη κάμουν έξωσιν εις τον πτωχόν ενοικιαστήν των, να μη καταφεύγουν εις άμβλωσιν, να εκτινάξουν την απελπισίαν και να αποφύγουν την αυτοκτονίαν, να συμφιλιωθούν με τον σύντροφόν των και να μη φθάσουν εις διαζύγιον, να μη ανταποδίδουν κακόν αντί κακού, να βοηθούν τους πτωχούς και αναξιοπαθούντας, να αποκαταστήσουν την υλικήν ή ηθικήν ζημίαν που προεξένησαν εις τον πλησίον των, να εργάζωνται ευσυνείδητα και αποδοτικώς εις την υπηρεσίαν των, να απαλλαγούν από πάθη, όπως το ποτόν, το «χαρτί», και γενικώς τα «τυχηρά παιγνίδια», να είναι έντιμοι εις τας συναλλαγάς των και να μην εξαπατούν τους πελάτας των, και... και... και... Αυτό το ήρεμον και αθόρυβον και αφανές, αλλά τόσον ε θ ν ω φ ε λ έ ς (δεν ομιλούμεν διά το «ψυχωφελές» έργον), το καθημερινώς διεξαγόμενον «εν κόπω και μόχθω», εις πόσα δισεκατομμύρια δύναται να αποτιμηθή;;
Και ακόμη:
Εάν η Εκκλησία δεν ήσκει το τεράστιον Kοινωνικόν έργον, το οποίον ασκεί, με
πόρους που εφευρίσκει η Ιδία, τότε το βάρος αυτό, θα έπιπτε ολόκληρον
εις τους ώμους του Κράτους. Ας καταγράψη λεπτομερώς το Κράτος τον αριθμόν
των τροφίμων των Ιδρυμάτων της Εκκλησίας (Γηροκομείων, Οικοτροφείων,
Ορφανοτροφείων, Ασύλων Ανιάτων κ.τ.λ.), τον αριθμόν των βοηθουμένων υπό των
φιλοπτώχων ταμείων Της, τον αριθμόν των συχναζόντων εις τα πνευματικά Της
Κέντρα, των νέων που φιλοξενούνται εις τας Κατασκηνώσεις Της κ.τ.λ., και ας
υπολογίση, ποίον είναι το ποσόν που θα διέθετε το Ίδιον (το Κράτος), εαν
ανελάμβανεν όλα αυτά τα έργα εις τους ώμους Του…>>!!!
π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930-1989).
Πηγή: «ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΑ», του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου. Εν Αθήναις 1987, σελ. 66-68.
