Κάποιος Αμερικανός, που από πτωχό παιδί κατάφερε και έγινε εκατομμυριούχος, διηγήθηκε σ’ ένα φίλο του, την παρακάτω προσωπική του ιστορία:
<<Όταν πρωτάρχισα να εργάζωμαι στα αυτοκίνητα στο Σικάγο, είχα να κάνω με πωλήσεις μεταχειρισμένων οχημάτων. Την εποχή εκείνη, χρειαζόταν αρκετό θάρρος, γιά να αγοράση κάποιος μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, και μόνο όσοι είχαν καλές γνώσεις μηχανικής, τολμούσαν να προβούν σε τέτοιες αγορές.
Κάποια ημέρα, λοιπόν, ένας ιατρός έδειξε ενδιαφέρον γιά κάποιο παλαιό αυτοκίνητο μάρκας «Τζάκσον». Ζήτησε μάλιστα, να το δοκιμάση. Εγώ του προέτεινα, να τον πάω με το αμάξι έως το σπίτι του, πιστεύοντας κατά βάθος ότι, η επίδειξι θα αποδείκνυε την ελεεινή κατάστασι της μηχανής…
Προς μεγάλο μου τρόμο, άκουσα από τον ιατρό ότι, το κτήμα του ευρισκόταν σε απόστασι σαράντα μίλια εκτός της Πόλεως... Την εποχή εκείνη, το 1905, λίγοι ριψοκινδύνευαν να απομακρυνθούν από την Πόλι.
Παρ’ όλη την ταραχή μου, αποφάσισα να τον πάω στο κτήμα του. Λαχανιάζοντας και βαριαναστενάζοντας η μηχανή κατώρθωσε, να βγάλη τα σαράντα μίλια, ενώ εγώ ο ίδιος (τότε ήμουν δεκαοκτώ ετών) είχα μείνει κατάπληκτος.
Μπήκαμε στο σπίτι και ο ιατρός με ενημέρωσε ότι είναι ικανοποιημένος και αποφάσισε να αγοράση το αυτοκίνητο. Βύθισε, λοιπόν, την πέννα του στην μελάνι, και μου ζήτησε το συμφωνητικό αγοράς.
Η καρδιά μου κτύπησε δυνατά. Δεν ήθελα να «ξεγελάσω» κανέναν, αλλά είχα απόλυτη ανάγκη από τα χρήματα της πωλήσεως…
Ο ιατρός, βλέποντας τον δισταγμό μου, γυρίζει προς το μέρος μου και μου λέει:
«Παιδί μου, θέλω να σου κάνω ακόμη μία ερώτησι:
“Εάν ήσουν στη θέσι μου, θα αγόραζες αυτό το όχημα;”».
Εγώ, κρατώντας στο χέρι μου το συμφωνητικό, πάγωσα!
Ξαφνικά, το βλέμμα μου έπεσε σε κάποιο κάδρο, στον απέναντι τοίχο, μ’ ένα κέντημα, με τις λέξεις: «Ο Θεός ακούει κάθε σου λέξι»!
Φυσικά, η πώλησι δεν έγινε!>>!!!
