«Το καλό είναι καλό, μόνο όταν αυτός που το κάνει, θυσιάζει κάτι από τον εαυτόν του, π.χ. ύπνο, ανάπαυσι κ.λπ..
Γι’ αυτό είπε ο Κύριος:
«Ἐκ τοῦ ὑστερήματος...» (Λουκ.ΚΑ΄4΄)!!!
Όταν είμαι ξεκούραστος και κάνω το καλό, αυτό δεν έχει αξία...
Όταν όμως είμαι κουρασμένος και ζητά κάποιος π.χ., να του δείξω τον δρόμο και το κάνω, τότε έχει αξία! 'Η, όταν είμαι χορτάτος από ύπνο και πάω να ξενυχτήσω με κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, αυτό δεν έχει μεγάλη αξία. Εάν μου αρέση μάλιστα και η κουβέντα, μπορεί να το κάνω, γιά να χαρώ την συντροφιά, να διασκεδάσω λίγο.
Ενώ, όταν είμαι κουρασμένος και κάνω μία θυσία, γιά να βοηθήσω τον άλλον, αισθάνομαι παραδεισένια χαρά!
Τότε η Ευλογία του Θεού με βομβαρδίζει!»!!!
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994)
