Το 1867 ο παπά-Παναγής Μπασιάς φιλοξενείται στο σπίτι του Ιωάννου Γερουλάνου, σε ένα δωμάτιο στο ισόγειο, το οποίο ήταν πάντα ανοικτό, προσφέροντας ανάπαυση σε κάθε κουρασμένο της ζωής. Η οικογένεια Γερουλάνου, με χαρά και αγάπη δέχεται όλους αυτούς τους ανθρώπους, γιά χάρι του παπά-Μπασιά. Εξ άλλου, είναι και οι ίδιοι ευεργετημένοι από τον ιερέα και ποθούν να διευκολύνουν το σωτήριο έργο του και σε άλλους ανθρώπους!
Σώζονται πολλά περιστατικά από την διαμονή του Αγίου στο Γερουλανέϊκο.
Για παράδειγμα:
Μία μέρα, κάποια πτωχή μητέρα πήγε στο σπίτι του Γερουλάνου και ζήτησε λίγο φαγητό γιά τα παιδιά της. Της έδωσαν τρόφιμα, φαγητό όμως που είχαν μόλις μαγειρέψει δεν της έδωσαν, διότι περίμεναν ξένους...Ύστερα από λίγο έρχεται ο ιερεύς, κατευθύνεται στην κουζίνα και πετάει μέσα στο μοσχοβολιστό φαγητό, ένα λερωμένο ρούχο, μπροστά στα μάτια των υπηρετριών, και φυσικά το αχρηστεύει, λέγοντας λόγια ελεγκτικά, γιατί δεν έδωσαν στην μητέρα φαγητό γιά τα παιδιά της. Φόβος και εντροπή τους έπιασε όλους... Τότε ζήτησαν συγγνώμη, και ποτέ πλέον δεν επανελήφθη κάτι τέτοιο.
Ήταν αδύνατο να κρυφθούν από το προορατικό μάτι του παπά-Μπασιά!!
Πηγή Κειμένου: «Άγιος Παναγής Μπασιάς» Πρωτ. Κων/νου Γκέλη
