Τετάρτη 25 Αυγούστου 2021

«ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΡΒΑΡΟ...»

 

ΦΡΙΚΤΗ, ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΙΑΤΡΟΥ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΥΠΕΡΗΧΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΣ

 Η παρακάτω μαρτυρία, προέρχεται από  ιατρό ο οποίος συμμετείχε ως χειριστής υπερήχου, σε διαδικασία άμβλωσης εγκύου, σε προχωρημένη σχετικά εγκυμοσύνη:

 

 << Ως υπερηχογραφιστής, είχα την ατυχή εμπειρία να βοηθήσω σε μία διαδικασία «εκκένωσης της μήτρας» τύπου D&E. Ο ιατρός που εκτελεί την άμβλωση δεν είναι ποτέ μόνος του στην αίθουσα. Είναι παρών ο αναισθησιολόγος, το προσωπικό καθαρισμού, υπάρχει διαθέσιμη νοσηλεύτρια και μερικές φορές και υπερηχογραφιστής ιατρός. Όλοι αυτοί «αιχμαλωτίζονται» να είναι παρόντες κατά τη διάρκεια της «διαδικασίας».

Ένα πρωΐ λοιπόν, καθώς έφθασα στη δουλειά, το αφεντικό μου είπε ότι ένας χειρουργός ζήτησε καθοδήγηση υπερήχων στην αίθουσα επεμβάσεων, οπότε έπρεπε να πάω γιά να προσφέρω βοήθεια στη χειρουργική επέμβαση. Δεν είχα ιδέα περί τίνος επρόκειτο, μέχρι να φθάσω στο χειρουργείο. Κατά την άφιξή μου, μου είπαν να τοποθετήσω τον ανιχνευτή, την κεφαλή του μηχανήματος υπερήχων, στη λεκάνη της μητέρας και να σαρώνω καθ’ όλη τη διάρκεια της «διαδικασίας».

Χωρίς να καταλάβω από την αρχή τί πραγματικά συνέβαινε, έμεινα έκπληκτος βλέποντας τον ιατρό να προωθή έναν καθετήρα μέσα στον αμνιακό σάκο. Με τους υπερήχους παρακολουθούσα το έμβρυο να αγωνίζεται να αποφύγει τον καθετήρα και να κρυφθή στον πυθμένα (fundus) της μήτρας της μητέρας της (!), γιά να ξεφύγει (ναι, η εγκυμοσύνη ήταν αρκετά προχωρημένη, ώστε μπορούσα να διακρίνω το φύλο). Μετά, είδα με φρίκη τον ιατρό καθώς προωθούσε μία λαβίδα-σφιγκτήρα γιά να συλλάβει το μικρό της πόδι…

Η μικρή κινούνταν πέρα-δώθε με πόνο, προσπαθώντας συγχρόνως να απελευθερωθή, αλλά δεν υπήρχε μέρος να πάει, πουθενά… Στη συνέχεια, ο ιατρός τράβηξε με δύναμη, μέχρις ότου το πόδι αποσχίσθηκε από το σώμα της… Η μικρή κουλουριάσθηκε και αντιδρώντας από τον πόνο κυρτώθηκε σε μιά συμπαγή μπάλα… Αλλά δεν είχε νόημα… Η λαβίδα άρπαξε κατόπιν το χέρι της και εκείνη προσπάθησε ξανά να απομακρυνθή, όχι όμως με την προηγούμενη δύναμη, επειδή καθώς ξεκολλούσε το χέρι από το σώμα της εκείνη πέθαινε… Ήταν πολύ δύσκολο να παρακολουθήσω αυτή τη στιγμή, γιατί τα δάκρυα κύλαγαν στα μάγουλά μου…

Το παιδί κουλουριάσθηκε ξανά σε μιά σφιχτή μπάλα, αλλά τώρα η λαβίδα άρπαξε το άλλο πόδι της και το ξεκόλλησε από το σώμα της… Αυτή την ώρα ο κτύπος της καρδιάς της είχε πλέον επιβραδυνθή σημαντικά, αλλά ήταν ακόμα ζωντανή, (δεν της είχαν κάνει κάποια ένεση). Στη συνέχεια, ο σφιγκτήρας άρπαξε και το τελευταίο της άκρο και το ξέσκισε… Το παιδί, τινάχθηκε και σπαρτάρησε και κατόπιν η καρδιά της σταμάτησε οριστικά να κτυπά. Τότε και εγώ τους ανακοίνωσα ότι, δεν υπήρχε πλέον καρδιακή δραστηριότητα…»

Πηγή: afistemenaziso.gr