Κάποιος αδελφός, ερώτησε τον αββά Ησαΐα:
«Πώς πρέπει να ησυχάζει κανείς μέσα στο κελλί του;»
Και αποκρίθηκε ο Γέροντας:
«Το να ησυχάζει κανείς στο κελλί του, σημαίνει, να εκθέτει συνεχώς τον εαυτό του ενώπιον του Θεού και να επιστρατεύει όλη του τη δύναμη, γιά να αντιστέκεται σε κάθε λογισμό, που σπέρνει ο εχθρός, γιατί αυτό σημαίνει αναχώρηση από τον κόσμο»!
Και ξαναρώτησε ο αδελφός:
«Και τί σημαίνει κόσμος, αββά;»
Και απαντά ο αββάς:
«Κόσμος είναι :
· Να διασπάται κανείς σε πολλές και διάφορες υποθέσεις...
· Να ενεργούν οι άνθρωποι τα αντίθετα προς την ανθρώπινη φύση και να ικανοποιούν τα σαρκικά τους θελήματα…
· Να νομίσει κανείς ότι μένει παντοτινά στη ζωή αυτή…
· Να φροντίζει γιά το σώμα προς βλάβην της ψυχής και να καυχιέται γι' αυτά που τελικά θα αφήσει πίσω του…
Κι αυτά δεν είναι δικά μου λόγια. Είναι λόγια του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Αποστόλου: “Μην αγαπάτε τον κόσμο μήτε όσα είναι του κόσμου”»!
Μέγα Γεροντικό
