Ο Γέροντας εξομολογούσε κάτω από ένα πεύκο.
Το δένδρο, περιέργως, χωρίς αιτία, είχε αρχίσει να ξεραίνεται από κάποια άκρη του.
Τότε, ερώτησε κάποιος τον γέροντα Αθανάσιο:
«Πάτερ, τί έπαθε το πεύκο και ξεραίνεται;».
Και απάντησε ο Αγιασμένος γέροντας:
«Τόσες πολλές και μεγάλες αμαρτίες που έχει ακούσει, πώς να μην ξεραίνεται; “Πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει” (Ρωμ.Η'22')!!!»!!
