Ήταν ένας αγρότης, που ζύγωνε στο τέλος της ζωής του.
Ο γέροντας, πάντα επιθυμούσε να γίνουν οι γιοί του πεπειραμένοι καλλιεργητές, οπότε πριν πεθάνει τους φώναξε κοντά του και τους ωρμήνευε, ενώ τους αποκάλυψε και το εξής «μυστικό»:
«Παιδάκια μου, να ξέρετε ότι, σε κάποιο από τα αμπέλια μου είναι θαμμένος ένας θησαυρός, ο οποίος είναι όλος δικός σας!»!
Μόλις πέθανε ο γέρο-αγρότης, οι γιοί του αδράξανε τσάπες και αλέτρια και κατέσκαψαν όλα τους τα χωράφια, πέρα ως πέρα, αναζητώντας τον θησαυρό του πατέρα τους. Παρόλα αυτά δεν βρήκαν κανέναν θησαυρό…
Όμως, με όλα αυτά τα σκαψίματα, τα αμπέλια τους, όταν ήλθε η ώρα, τους χάρισαν πλούσια συγκομιδή! Τότε τα παιδιά κατάλαβαν, που κρυβόταν ο θησαυρός του πατέρα τους!!
Μύθος του Αισώπου.
Το επιμύθιο, κατά τον Αίσωπο: «Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι, ὁ κάματος θησαυρός ἐστί τοῖς ἀνθρώποις»! (Ο μύθος δηλώνει ότι, ο μόχθος είναι ο αληθινός θησαυρός των ανθρώπων!)!
