Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ!!!

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ, ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ!!!

 

Είπεν ο αββάς Ησαίας ο πρεσβύτερος: 

«Ο άνθρωπος οφείλει να αποκτήση πρίν απ’ όλα την πίστι εις τον Θεόν και το να θέλη να ευρίσκεται αδιαλείπτως μαζί με τον Θεόν!

Έπειτα, να αποκτήση την ακακία και να μη θέλη να ανταποδώση κακό εις το κακό πού τού έκαμαν! Να αγαπά την κακοπάθεια, την ταπεινοφροσύνη, και την αγνότητα! Να είναι φιλάνθρωπος και να έχη αγάπη πρός όλους, να έχη πραότητα, μακροθυμία και υπομονή!

Ο ΘΕΟΦΟΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ Ο ΜΑΚΡΗΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ!!

" ΜΟΝΟΣ ΜΟΝΩ ΘΕΩ " !!!

Ο αββάς Μάρκος, στενοχωρημένος κάπως, ερώτησε τον αββά Αρσένιο:
«Γιατί μας αποφεύγεις, άγιε Γέροντα;

Και Εκείνος Του απήντησε:

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΩΝ ΕΥΓΕΝΩΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚ ΠΟΛΥΦΑΓΙΑΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ!!!

ΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΝ ΖΩΗ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΟΥ!!!

 

<<Ο παπά-Εφραίμ (νυν Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης) λειτουργούσε, και εγώ μαζί με τον γέρο-Προκόπιο ψάλλαμε.

Κάποια στιγμή, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ενώ περιμέναμε να κάνη τις προσφωνήσεις, κρατούσε σιγή... Περιμέναμε λίγο, αλλά ουδεμία απάντησι... Μπαίνω μέσα στο Ιερό να ιδώ τί συμβαίνει, και βλέπω κατάπληκτος τον παπά-Εφραίμ να είναι στην Αγία Τράπεζα πεσμένος!

Τον σκουντάω, τον κουνάω, και τότε συνήλθε!

ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΩΝ: ΣΟΦΙΑΣ, ΠΙΣΤΕΩΣ, ΕΛΠΙΔΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ!!!

  

Η Αγία Σοφία και οι Κόρες Της, η Πίστις, η Ελπίς και η Αγάπη, ζούσαν στην Ιταλία, το 2ο αιώνα μ.Χ., στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού. Κατάγονταν από λαμπρή γενιά, πλούσια οικογένεια, με ευσεβείς προγόνους. Η Σοφία ήταν χήρα, γυναίκα ενάρετη, που ζούσε με σοφία, πίστι, ελπίδα και αγάπη εις τον Χριστόν! Με τον ίδιο τρόπο ανέτρεφε και τις Θυγατέρες Της!

Κάποια φορά χρειάσθηκε να πάνε στη Ρώμη, την Πρωτεύουσα της μεγάλης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το γεγονός δεν έμεινε απαρατήρητο, καθώς η φήμη γιά τις αρετές της μητέρας και τις χάρες των κοριτσιών κυκλοφόρησε γρήγορα. Άλλοι χάρηκαν, πολλοί ζήλεψαν και κάποιοι έτρεξαν στον Αυτοκράτορα να φανερώσουν ότι, οι αρχοντοπούλες δεν σέβονταν τους θεούς του. Εκείνος διέταξε να τις φέρουν μπροστά του. Φυσικά δεν μπόρεσε να κρύψη το θαυμασμό του γιά την ομορφιά που αντίκρυσε.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΦΟΒΙΑ, ΤΩΝ ΟΝΤΩΣ ΠΙΣΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

Η ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ...

 

ΑΠΛΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ, ΠΕΡΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ!!!

«Αυτοί που στέλνουν τον άλλο εις τον διάβολο, δεν βλασφημούν τον διάβολο, αλλά εύχονται τον διάβολο... Είναι πράκτορες του σατανά και στην ουσία εύχονται να αυξηθή η βασιλεία του σατανά κατά ένα μέλος και να μειωθή η Βασιλεία του Θεού κατά ένα μέλος...

Εδώ ο Κύριος έχυσε το Αίμα Του γιά να μας απελευθερώση από τον σατανά και ο άλλος στέλνει τον συνάνθρωπό του εις τον διάβολο και ισχυρίζεται μετά, ότι δεν βλασφήμησε τον Θεόν…!

Μεγίστη πλάνη!

Ο ΑΟΙΔΙΜΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ, ΒΕΒΑΙΟΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΣΦΑΛΕΣ!!!

 

ΟΧΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥΣ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ!!!

 

Απόσπασμα εκ κηρύγματος (του π.Ιωήλ):

Η ΑΚΑΤΑΙΣΧΥΝΤΟΣ ΔΙΣΤΟΜΟΣ ΜΑΧΑΙΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!!!

«Ο Σταυρὸς είναι όπλον φωτεινὸν και όποιος Τόν κάμνει, τον φωτίζει και τον αγιάζει εκείνον τον άνθρωπον, και είναι ωσάν δίστομον σπαθίον, και δεν ζυγώνουν σιμά οι δαίμονες να παρακινούν τους ανθρώπους διά να κάμωσιν αμαρτήματα!

Και όπου κινήσει να πηγαίνη ο άνθρωπος, πρώτον να κάμη τον Σταυρὸν και να λέγη το:
“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!”!

Η ΕΚ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑΣ, ΜΕΓΙΣΤΗ ΩΦΕΛΕΙΑ!!!

 

ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΧΙΛΙΑΙ ΛΕΞΕΙΣ...

Η Σμύρνη επτά μήνες μετά την Μικρασιατική Καταστροφή,
στα τέλη Μαρτίου - αρχές Απριλίου 1923.

ΜΕΓΑ ΦΥΛΑΚΤΗΡΙΟΝ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ!!!

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΩΦΕΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ!!

 

Ζούσε μία πολυάριθμη οικογένεια, από τον ογδοντάχρονο παππού μέχρι και τα δισέγγονα, στον περιφραγμένο και προστατευμένο με ψηλή μάνδρα χώρο, δίπλα στο δάσος.

«Παππού…», ερώτησε ένα βράδυ ο δεκαοκτάχρονος εγγονός, «γιατί ο Θεός μάς τιμωρεί, εάν ξεφύγουμε από τον Νόμο Του;».

«Πήγαινε παιδί μου, φέρε ξύλα γιά την φωτιά και θα τα πούμε μετά», απήντησε ο σοφός παππούς.

Το παιδί τυλίχθηκε στη χονδρή κάπα του και εβγήκε γιά να φέρη ξύλα.

Όμως, ξαφνικά, άκουσε ένα γρύλλισμα. Κατάλαβε ότι κάποιο αγρίμι ήταν κοντά στη μάνδρα τους. Χωρίς να το σκεφθή, άρπαξε από την αποθήκη ένα όπλο και ώρμησε να σκοτώση το αγρίμι…

Ο νέος κυνηγώντας το ζώο ήταν σίγουρος ότι θα το έπιανε. Όμως το αγρίμι ξεμάκραινε, η νύκτα έπεφτε πια γιά καλά και ο νέος είχε ήδη μπει στο μεγάλο χιονισμένο δάσος. Άρχισε να φοβάται... Τί έπρεπε να κάνη; Μέχρι τότε δεν τον έπαιρναν οι μεγάλοι μαζί τους και ήξερε πολύ καλά ότι το κυνήγι στο δάσος γινόταν ΜΟΝΟ την ημέρα.

ΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΙ, ΥΠΟ ΟΡΘΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΝ ΟΠΤΙΚΗΝ ΓΩΝΙΑΝ!!!

Ο ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΑΓΩΝ, ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ!!!

 

<<Ένας αδελφός Μοναχός εζήτησε από τον Αββά Ησαΐα λόγο ψυχωφελή, και ο Αγιασμένος και σοφός Γέροντας, του αποκρίθηκε: 

«Αν θέλης να ακολουθήσης τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, να τηρής τους Λόγους Του!

Ο παλαιός άνθρωπος να ακολουθήση τον Κύριον και εις τον Σταυρό!

ΤΟ ΥΨΙΣΤΟΝ ΕΡΓΟΝ ΚΑΙ Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ, ΤΩΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ!!!

ΜΙΑ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣΤΑΛΤΟΣ, ΑΥΣΤΗΡΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ!!!

 

<<Ο κ. Δημήτριος Πανίτσας, κάτοικος Πατρών, μας αφηγείται το ακόλουθο περιστατικό, σχετικά με τον Άγιο γέροντα Γερβάσιο τον Παρασκευόπουλο: 

«Ο πατέρας μου Χρήστος Πανίτσας, αγρότης, από το Μπεγουλάκι, διηγείτο ότι, το 1925 σε ηλικία 32 περίπου χρόνων είχε πάει να εξομολογηθή στον π. Γερβάσιο.

Όταν ο πατέρας μου είπε εις τον Γέροντα ότι βλασφημεί, ο π. Γερβάσιος του έδωσε μία χαστουκιά και ένα γερό κούνημα και ο πατέρας μου, προς στιγμήν, αντί σαν νέος ν’ αγριέψη, σχεδόν έχασε τις δυνάμεις του…

Μετά το κτύπημα, του είπε ο π. Γερβάσιος:

Η ΙΕΡΑ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ, ΤΥΧΩΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

ΕΚ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ!!!

 

<<Κάποιος γέροντας αρρώστησε βαρειά και δεν ήθελε να λάβη τροφή...

Ο υποτακτικός του, γιά να τον ευχαριστήση, τον παρακάλεσε να του δώση ευλογία γιά να του ετοιμάση μία γλυκιά πίτα. Μπροστά στην επιμονή του υποτακτικού, υποχώρησε ο γέροντας και του επέτρεψε να του φτιάξη μία μικρή πίτα.

Από την βιασύνη του ο υποτακτικός, έκανε λάθος και αντί γιά μέλι έριξε στην πίτα λινέλαιο, που μεταχειρίζονταν στο εργόχειρό τους...

ΑΓΝΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

Η ΙΑΜΑΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ, ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΕΥΕΞΙΑΣ!!!

 

Ερώτησε κάποιος προσκυνητής, τον Άγιο Παΐσιο:

«Γέροντα, ο ψυχικός παράγων πόσο μπορεί να επηρεάση την σωματική υγεία;».

Και απάντησε ο Αγιασμένος Γέροντας:

«Όταν κανείς είναι ψυχικά καλά, ο σωματικός πόνος ελαφρώνει. Όταν δεν είναι καλά ψυχικά, η άσχημη ψυχική κατάστασι  επιδεινώνει την υγεία του.

Πάρε έναν καρκινοπαθή που τον έχουν ξεγραμμένο οι γιατροί. Εάν πιστεύη εις τον Θεόν και βρεθή σε μία χαρούμενη πνευματική ατμόσφαιρα, μπορεί να ζήση περισσότερο, ενώ διαφορετικά μπορεί να λειώση από την στενοχώρια του και να σβήση μέσα σε λίγες εβδομάδες...

ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

Ο ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΡΟΥΜΑΝΟΣ ΓΕΡΩΝ ΚΛΕΟΠΑΣ ΙΛΙΕ, ΑΠΕΚΑΛΥΨΕΝ!!!

 

<<Ένα χειμωνιάτικο πρωϊνό, ο περίφημος ρουμάνος ασκητής Κλεόπας Ιλίε, ευρισκόταν εντός του Ιερού ενός Μοναστηριακού Ναού και εδιάβαζε γονατιστός την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως. Μετά από λίγη ώρα, εισήλθε εις τον Ναό μία γυναίκα που είχε έλθη εις το Μοναστήρι από το βράδυ. 

 

«Η γυναίκα, επροσκυνούσε όλες τις Εικόνες και έκανε παντού μετάνοιες», διηγείται ο π. Κλεόπας.

«Δεν εγνώριζε ότι ευρισκόμουν εις το Ιερό και την παρατηρούσα από την Ωραία Πύλη. Εκείνη, αφού επροσκύνησε τις Άγιες Εικόνες, γονάτισε εις το μέσον της Εκκλησίας, ύψωσε τα χέρια της και έλεγε από την καρδιά της αυτά τα λόγια:

Ο ΕΚ ΘΕΙΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ, ΟΣΙΟΣ ΔΑΝΙΗΛ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ!!!

«…Δίχως την τήρησι των Εντολών του Θεού, ο Θεός δεν μας εμφανίζεται, και καθώς δεν μας εμφανίζεται, είναι αδύνατον να θεολογήση επαξίως εκείνος που θεολογεί, ακόμη κι αν είναι μύριες φορές σοφός...

Με ένα λόγο, αυτός που προτίμησε την εκμάθησι της Θεολογίας, οφείλει από καθήκον να εξασκή την οδό της αρετής, την οποίαν μελλοντικώς θα διδάξη, και να ασκή χωρίς παρέκκλισι το υψηλό του επάγγελμα, δίχως να αποβλέπη ούτε στην επίτευξι της κούφιας ασήμαντης δόξας, ούτε σε κάποια κερδοσκοπικά μέσα, ούτε στον κορεσμό και την ικανοποίησι των παθών· και τότε θα δη τους αειθαλείς καρπούς του κηρύγματός του να υπερπληθύνωνται.

Η ΤΑΠΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΗΣ ΓΝΩΣΙΣ, ΤΩΝ ΘΕΛΟΝΤΩΝ ΣΩΘΗΝΑΙ!!!

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ, «Η ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ»!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ, ΙΝΑ ΜΗ ΑΠΟΛΕΣΩΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ!!!

 

«Η ψυχή του αβάπτιστου ανθρώπου, μοιάζει με ένα κάρβουνο, που όσο και αν προσπαθήσης, δεν μπορείς να το ανάψης.

Η δε ψυχή του Βαπτισμένου ανθρώπου, μοιάζει με αναμμένο κάρβουνο!

ΜΟΝΟΝ Η ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ, ΑΛΗΘΗΣ ΓΝΩΣΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

 

 

ΑΙ ΑΜΕΣΟΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΗΜΟΝΑΣ!!!

        <<Εις τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους 1968, ο π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος διεπίστωσεν, εν τω εξομολογητηρίω αυτού ευρισκόμενος ότι, είχεν εις τας χείρας αυτού πεντήκοντα μόνον δραχμάς. Τα υπόλοιπα είχον ήδη δοθή εις πένητας.
        Τότε διέκοψεν επ’ ολίγον την εξομολόγησιν και προσηυχήθη ούτως προς τον Κύριον:
        «Κύριε διά την αγάπην Σου, εμοίρασα τα χρήματά μου εις τους πτωχούς. Εγώ δεν χρειάζομαι τώρα χρήματα. Αν όμως έλθουν γιά εξομολόγησι και άλλοι, που θα έχουν ανάγκη χρημάτων, πώς να τους αφήσω να φύγουν με άδεια χέρια; Στείλε μου λοιπόν χρήματα!».

        Μετά την προσευχήν συνέχισε την εξομολόγησιν.

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΞΟΔΟΝ ΑΥΤΩΝ!!!

 

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΤΕΛΕΙΩΣΙΣ, ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ!!!

 

<<Έχω πολλές αρρώστιες, αλλά παρακάλεσα τον Άγιο Δαυΐδ να έχω τις δοκιμασίες αυτές, αλλά να μου δίνη υπομονή, και να μην είναι κάτι σοβαρό. Να μην έχω τίποτε ζάχαρο...

Να μπορώ να τρώω δύο φέτες ψωμάκι την ημέρα, γιατί φαγητά δεν τρώω. Με συγχωρείτε γιά τη φράσι μου, αλλά λίγο ψωμάκι το θέλω. Από μικρό παιδί έτρωγα πάντα το ψωμάκι. Τουλάχιστον να τρώω δύο φέτες ψωμάκι και λίγο νεράκι και τίποτε άλλο δεν θέλω!

Ε! Βοήθησε ο Άγιος και δεν έχω τίποτε το σοβαρό, μόνο αυτή την βραδυκαρδία. Αλλά δεν απελπίζομαι και λέγω: «Δόξα τω Θεώ!». Όταν τελειώση η προθεσμία μου, θα φύγω από αυτή την ζωή. Τουλάχιστον να είμασθε κοντά εις τον Θεόν και να μας βρη ο Θεός όπως θέλει!

ΠΕΡΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ!!!

Ο ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΔΕΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ, ΟΙ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΙ!!!

 

«Όταν λ.χ. βλέπω έναν τυφλό, αισθάνομαι τον εαυτό μου ένοχο, διότι, αν είχα πνευματική κατάστασι, θα μπορούσα να τον θεραπεύσω. Ο Θεός μας έδωσε την δυνατότητα να γίνουμε άγιοι, να κάνουμε θαύματα, όπως έκανε και Εκείνος!

Έτσι αναγνωρίζουμε την μεγάλη ή μικρή μας αρρώστια και ταπεινά ζητούμε την σωματική υγεία γιά τον συνάνθρωπό μας, ως ένοχοι γιά την αρρώστιά του!

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΥ ΑΓΩΝΟΣ!!!

 

ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ, ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣ ΔΕΧΟΜΕΝΩΝ ΤΑΣ ΑΔΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΒΟΛΑΣ!!!

 

Ο γέροντας Ζωσιμάς διηγήθηκε κάποτε το ακόλουθο περιστατικό:

«Άκουσα από κάποιον ενάρετο και διακριτικό Ηγούμενο, ότι στο Μοναστήρι του ζούσε ένας αδελφός, που πήγαινε συχνά στο σιδηρουργό της Μονής, και τον παρακαλούσε επίμονα να του φτιάξη σιδερένιες αλυσίδες. Ήθελε να τις τυλίξη στο σώμα του, κάτω από τα ρούχα, και με τη σωματική αυτή ταλαιπωρία να ευαρεστήση, όπως νόμιζε, τον Θεόν και να σώση την ψυχή του.
Όταν πια ο μοναχός-σιδηρουργός δεν μπορούσε να του το αρνήται περισσότερο, επήγε στον Ηγούμενο και του αποκάλυψε την πρόθεσι του αδελφού.

ΤΟ ΕΝΑΓΩΝΙΟΝ ΑΙΤΗΜΑ, ΤΗΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΕΚΟΥΣΙΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!!!

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΓΙΓΑΣ, ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ!!!

 

<<Θα σημειώσω ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά πού είδα ιδίοις όμμασι στον π.Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, τον Αριστέα Αυτόν της νοεράς αθλήσεως: 

«Όταν κάποτε έφευγα από το Ησυχαστήριό Του και τον χαιρετούσα, μου ζήτησε να ταχυδρομήσω ένα γράμμα, στον φάκελο του οποίου έγραφε εκείνη την στιγμή, την σύστασι. Ενώ όμως έγραφε, ετελείωσε το στυλό Του και του προσέφερα αμέσως το δικό μου γιά να ολοκληρώση. Όταν τελείωσε, καμάρωσε το μολυβάκι μου, γιατί τάχα έγραφε πολύ καλά.

Τότε, του είπα να το κρατήση γιά δικό Του.

Αυτός δεν εδέχθη, αλλά μου είπε να Τού αγοράσω ένα παρόμοιο μολύβι.

«ΠΑΝΤΑ ΧΟΡΗΓΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ...» (ύμνος της Πεντηκοστής)!!!

 

Η ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ, ΤΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ γ.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

«Μην αμελητε ποτέ την προσευχή.

Στο τραπέζι, το πρωΐ, το απόγευμα, το βράδυ.

Ιδιαιτέρως μην παραλείπετε το Απόδειπνο, γιά κανένα λόγο. Όσο απασχολημένοι και κουρασμένοι αν είσθε. Είναι ζήτημα αυτοθυσίας και κυρίως αγάπης!

Στο τέλος κάθε αιτήματός μας να λέμε:

ΠΕΡΙ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑΣ!!!

 

Η ΑΝΩΘΕΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ!!!

Ερώτησε κάποιος προσκυνητής, τον Άγιο Παΐσιο:

«Γέροντα, εάν κάποιος έχη μιά βαρειά αρρώστια και αποφασίση να αφεθή εις τον Θεόν, θα κάνη καλά;». 

Και απάντησε ο αγιασμένος γέροντας:

«Άμα δεν έχη υποχρεώσεις, ό,τι θέλει κάνει.

Άμα όμως έχη υποχρεώσεις, αυτό θα εξαρτηθή και από τους άλλους.

Και εγώ επήγα στον γιατρό, “άκων και μη βουλόμενος”... Εάν δεν επήγαινα, γιά εκείνη την “απλή εξέτασι” που είπε ο γιατρός, θα έκλεινε τελείως το έντερο. Οπότε θα έπινα μόνο λίγα υγρά και μετά πάει..., θα ετελείωναν όλα. “Μία απλή εξέτασι”, μου είπε, και μπήκα σε έναν τέτοιο κύκλο... Αξονικές από εδώ, καρδιολόγος από εκεί, τώρα τα λευκά αιμοσφαίρια κατέβηκαν, τώρα ανέβηκαν, κοψίματα, μπαλώματα... Και τελικά τί βγήκε; Όπως πάω, θα καθήσω εδώ...

                Συνήθως λέμε:

ΑΙ ΘΕΟΦΙΛΕΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ, ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΑΣ!!!

ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟΝ!!!

 Σήμερα 29 Αυγούστου τιμάται η Αποτομή της Κεφαλής

του Τιμίου Προδρόμου και πανηγυρίζει

η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου

του Κυνηγού (Μονή Φιλοσόφων)

εις τον Υμηττό!!!

 

 Ευχαριστούμε γιά το video, την αγαπητή μας Χαρούλα Δ.  

ΟΥΤΩ ΠΩΣ ΣΥΝΗΓΕΙΡΕ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΑΤΑΣ ΤΟΥ, Ο ΦΛΟΓΕΡΟΣ ΙΕΡΟΚΗΡΥΞ!!!

«ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΥ», ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ!!!

 

<<Μόλις ακουσθή η καμπάνα, φτερά εις τα πόδια και όλοι εις την Εκκλησιά!

Το κάνουμε;

Όχι.

Που πάνε οι άνθρωποι;

Εμένα ρωτάτε;

Αντέστε την Κυριακή το πρωΐ εις τα πρακτορεία, στους σταθμούς, στην εθνική οδό, στα λιμάνια, να δήτε που πάει ο κόσμος, κοπάδια-κοπάδια… Άλλοι στις παραλίες γιά μπάνια, ανακατεμένοι άντρες-γυναίκες, άλλοι στα βουνά γιά ορειβασία, άλλοι στα καρτέρια γιά κυνήγι… Όλοι πάνε να διασκεδάσουν.

Και οι Εκκλησιές την Κυριακή αδειανές...

Εάν όμως έλθη στο χωριό κινηματογράφος, αν έλθη αρκουδιάρης, αν γίνη γλέντι και χορός, τότε και η κουτσή γριά θα πάη να δη εκείνα τα άπρεπα…

Κτυπάει καμπάνα;

«Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις κτύπα»…

Στη Μικρά Ασία, καμπάνες δεν υπήρχαν, ο Τούρκος δεν επέτρεπε. Και χωρίς καμπάνες οι Εκκλησιές ήταν γεμάτες! Κανείς δεν απουσίαζε· μόνο λεχώνες και άρρωστοι έμεναν στα κρεβάτια! Αγιασμένα χρόνια!

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ, ΤΟΥ ΝΕΟΦΑΝΟΥΣ!!!

 

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΣ ΤΕΛΕΣΕΩΣ, ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ!!!

 

<<Έλε­γε ο γέροντας Αμβρόσιος ο Λάζαρης  ότι:

«Το Από­δει­πνο εί­ναι μία ομ­πρέ­λα, η όποια ανοί­γει και σκε­πά­ζει όλη την οι­κο­γέ­νεια από τα κακά πνεύ­μα­τα πού υπάρ­χουν τη νύκτα, ότι απω­θεί τους κλέπτες και θω­ρα­κί­ζει ο Θεός την οικογένεια μέσα στο ίδιο της το σπί­τι».

Σε κάποια γυ­ναί­κα, είχε επι­μεί­νει όχι μόνο στην πρωϊ­νή προ­σευ­χή, τότε πού είμασθε ξεκούρα­στοι, αλλά και στη βρα­δι­νή, παρόλο που είχε προηγηθή η κό­πω­σι της ημέρας.

Της ετό­νι­σε μάλιστα: