ΤΟ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ "ΜΝΗΜΗΣ ΘΑΝΑΤΟΥ"!!!

Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΗΡΥΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ!!! (2/2)

<<Ο Θεός δεν απομακρύνεται από κοντά μας, εμείς φεύγουμε και Εκείνος ακολουθεί. Όσοι ενθυμούνται τον Θεόν και Τον αγαπούν, θα έχουν όλα τα αγαθά! Η μεγάλη δυστυχία στον άνθρωπο είναι, να είναι μακράν του Θεού, και η μεγάλη ευτυχία είναι, να είναι ο άνθρωπος, διά της αγάπης, κοντά εις τον Θεόν! Όταν ο Θεός είναι μεθ᾽ ημών, ουδείς καθ᾽ ημών. Και να πάθωμε κάτι, δεν μας αφήνει, δεν μας εγκαταλείπει!

Τότε και μόνον ο κλήρος θα εξυψωθή, θα λάμψη η ευσέβεια και η Ορθόδοξη Πίστι θα εξαπλωθή στα πέρατα της Οικουμένης, όταν άξιοι ποιμένες θα ποιμαίνουν τα λογικά τους ποίμνια με οσιότητα και δικαιοσύνη!! Ας μη μας διαφεύγη ότι, η παρατηρουμένη σήμερα καταφρόνησι του Κλήρου από μέρους του Λαού και η επικρατούσα και αυξανομένη ασέβεια προέρχεται, εξ αιτίας εκείνων των κληρικών που νεωτερίζουν και κάμνουν μεταρρυθμίσεις εις την Εκκλησία του Χριστού...

ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΑΙ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ!!!

Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΗΡΥΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ!!! (1/2)

 

<<Μεγάλη θλίψι πρόκειται να έλθη εις τους κατοικούντας την γη, όταν πολλοί από τους Άρχοντες τους είναι υπηρέτες και δούλοι του Αντιχρίστου…

Ανοίξατε τις Εκκλησιαστικές ιστορίες και θα ιδήτε ότι, αφ᾽ ότου έγινε ο Κόσμος, αληθώς, πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε την δικαία τιμωρία...

Ενόμισαν οι μάταιοι σαρκικοί άνθρωποι ότι μακράν από τον Θεόν, από τα καλά ήθη και τις αρετές, μόνο με τις εξωτερικές επιδείξεις, με τις ανωφελείς τελετές, στις οποίες γίνεται κακή σπατάλη εκατομμυρίων, και με κούφια λόγια,  θα ανώρθωναν το Έθνος, αλλά πλανήθηκαν... Δεν εμελέτησαν, δεν άκουσαν ότι, οι μακρύνοντες εαυτούς από τον Θεόν απολούνται; Ξεριζώθηκαν, διότι δεν ήταν φυτεία του Θεού.

Το Έθνος διά να ανορθωθή, πρέπει να αναγεννηθή ηθικά, να παύση η διαφθορά και η παραλυσία των ηθών, να παύση η κακοήθεια και η αμαρτία, να παύση η αδικία, η πλεονεξία, η ασέβεια και η βλασφημία!

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους έχουν μάτια και δεν βλέπουν, έχουν αυτιά και δεν ακούν…

Έχουμε δυσκόλους καιρούς και πονηρές ημέρες…

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΗΤΡΟΣ ΗΜΩΝ, ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ!!!

 

ΟΙ ΑΝΕΛΘΟΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟΝ ΚΑΛΛΟΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ!!!

 

Ο Αββάς Στέφανος ο Καππαδόκης μας διηγήθηκε τα εξής: 

«Πριν από πέντε χρόνια ήμουν εις την Ραϊθώ και την Αγία Μεγάλη Πέμπτη, ενώ στεκόμουν εις τον Ναό και τελούνταν η Αγία Αναφορά, βλέπω δύο αναχωρητές να εισέρχωνται εις την Εκκλησία. Ήταν γυμνοί, αλλά κανένας άλλος από τους πατέρες δεν είδε ότι ήταν γυμνοί, εκτός από εμένα.

Όταν λοιπόν μετέλαβαν τά Άχραντα Σώμα και Αίμα του Χριστού, του Θεού μας, εξήλθαν από την Εκκλησία και μαζί τους και εγώ. Όταν εβγήκαμε, κάνω μετάνοια μπροστά τους λέγοντας:

“Κάντε αγάπη και πάρτε με μαζί σας”.

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΙΑΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ!!!

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΤΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ!!!

 

«Ο μοναχός Ησύχιος ο Χωρηβίτης εζούσε πάντα με αμέλεια, μη φροντίζοντας καθόλου γιά τη σωτηρία της ψυχής  του… Κάποτε, λοιπόν, αρρώστησε πολύ βαρειά, ώστε επί μία ώρα να δίνη πράγματι την εντύπωσι ότι εκοιμήθη...

Όταν συνήλθε, μας παρεκάλεσε όλους, να φύγωμε αμέσως.

Έκτισε, τότε, την πόρτα του κελλιού του και έμεινε μέσα δώδεκα χρόνια!

Χωρίς να μιλά καθόλου με κανέναν και χωρίς να τρώη τίποτε άλλο, παρά μόνο ψωμί και νερό! Καθόταν μόνο και έμενε σαστισμένος γιά όσα είδε στην έκστασί του. Έμεινε έτσι συγκεντρωμένος στον εαυτό του, ώστε να μη μεταβληθή ποτέ ή συμπεριφορά του και έτσι μόνιμα εκστατικός έχυνε αθόρυβα και συνεχή θερμά δάκρυα!

Όταν έφθασε η ώρα του θανάτου του, ξεφράξαμε την πόρτα και εισήλθαμε εις το κελλί του και αφού πολύ τον παρακαλέσαμε, τούτο μόνον ακούσαμε:

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΟΣΙΟΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ, ΝΥΜΦΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ!!!

 

Η ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΕΝ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ, ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ!!!

 

 

<<Ο Αββάς Ιωάννης με μερικούς ακόμη αδελφούς επήγαιναν, να επισκεφθούν κάποια μακρινή Σκήτη. Περπατώντας όμως νυχτώθηκαν και ο μοναχός πού τους είχαν δώσει γιά οδηγό έχασε τον δρόμο. Οι αδελφοί το κατάλαβαν και ερώτησαν τον Αββά ιδιαιτέρως:

«Τί πρέπει να κάνωμε τώρα, Αββά;

Εάν εξακολουθήσωμε να προχωρούμε, κινδυνεύουμε σ’ αυτήν εδώ την απέραντη έρημο…»

Είπε τότε ο αγαθός Γέροντας:

Ο ΙΕΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΑΠΟΦΘΕΓΓΕΤΑΙ, ΕΚ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΠΕΙΡΑΣ!!!

Ο ΑΠΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΩΝ, ΓΕΡΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ!!! (2/2)

                «Όπως αναφέραμε και εις την προηγουμένη ανάρτησί μας, από τις πολ­λές α­ρε­τές πού κο­σμού­σαν την α­πλή και κα­θα­ρή ψυ­χή του Η­γου­μέ­νου πα­πα–Χα­ρα­λάμ­που Δι­ο­νυ­σιά­του, ξε­χώ­ρι­ζε η Ε­ Λ Ε ­Η Μ Ο ­Σ Υ ­Ν Η.
                Δεν εί­χε ό­ρια!
                Τα έ­δι­νε ό­λα!
                Κα­νείς δεν έ­φευ­γε με ά­δεια χέ­ρια!
                Καμ­μί­α άλ­λη α­ρε­τή δεν ε­ξο­μοι­ώ­νει τό­σο τον άνθρω­πο με τον Θε­όν, ό­σο η ε­λε­η­μο­σύ­νη, κα­τά τον Ά­γιο Ιωάννη τον Χρυ­σό­στο­μο!

                Ακολουθούν με­ρι­κά επί πλέον πε­ρι­στα­τι­κά, που δείχνουν το μέ­γε­θος της ε­λε­η­μο­σύ­νης του πα­πά-Χα­ράλα­μ­που, πού στην επο­χή του δεν εί­χε ό­μοι­ό του! Θα του ά­ξι­ζε να χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται ο “Νέ­ος Ε­λε­ή­μων”, σαν τον Ά­γιο Ι­ω­άν­νη τον Ε­λε­ή­μο­να!

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΣ!!!

Ο ΑΠΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΩΝ, ΓΕΡΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ!!! (1/2)

 

                «Από τις πολ­λές α­ρε­τές πού κο­σμού­σαν την α­πλή και κα­θα­ρή ψυ­χή του Η­γου­μέ­νου πα­πα–Χα­ρα­λάμ­που Δι­ο­νυ­σιά­του, ξε­χώ­ρι­ζε η Ε­ Λ Ε ­Η Μ Ο ­Σ Υ ­Ν Η!!!
                Δεν εί­χε ό­ρια!
                Τα έ­δι­νε ό­λα!
                Κα­νείς δεν έ­φευ­γε με ά­δεια χέ­ρια!
                Καμ­μί­α άλ­λη α­ρε­τή δεν ε­ξο­μοι­ώ­νει τό­σο τον άνθρω­πο με τον Θε­όν, ό­σο η ε­λε­η­μο­σύ­νη, κα­τά τον Ά­γιο Ιωάννη τον Χρυ­σό­στο­μο!

                Ακολουθούν με­ρι­κά από τα πε­ρι­στα­τι­κά, που δείχνουν το μέ­γε­θος της ε­λε­η­μο­σύ­νης του πα­πά-Χα­ράλα­μ­που, πού στην επο­χή Του, δεν εί­χαν ό­μοι­ό Του! Θα του ά­ξι­ζε να χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται ο “Νέ­ος Ε­λε­ή­μων”, σαν τον Ά­γιο Ι­ω­άν­νη τον Ε­λε­ή­μο­να!

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΚΑΘΑΡΣΙΣ!!!

Η ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ!!!

 

Ο αββάς Αμώης, έκανε πολύ καιρό κατάκοιτος από βασανιστική ασθένεια.

Στο διάστημα αυτό δεν άφησε, ούτε μία φορά, το βλέμμα του να πέση στο διπλανό κελλί, όπου ο υποτακτικός του φύλαγε τα λίγα τρόφιμα, που οι αδελφοί τού επήγαιναν με αγάπη.

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΚ ΧΕΙΛΕΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΣΟΦΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ!!!

Η ΟΡΘΗ ΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΟΥΝΤΟΣ!!!

 

(Εις ετέραν ομιλίαν), έλεγε και άλλοτε (ο π.Ιωήλ):

ΤΟ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΕΣΑΕΙ ΑΝΟΙΚΤΟΝ, ΤΗΛΕΦΩΝΟΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!!!

 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙ, ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

 

«Όταν ο Αββάς Θεόδωρος ήτο ακόμη υποτακτικός, τον έστειλε ο Γέροντάς του εις τον φούρνο της Σκήτης να ψήση τα παξιμάδια του. Εκεί ευρήκε κάποιον άλλον αδελφό, που ήθελε να φουρνίση τα δικά του, μά δεν εύρισκε βοηθό.

Ο νεαρός Θεόδωρος άφησε κάτω τον τορβά του και αμέσως έδωσε ένα χέρι βοηθείας στον αδελφό.

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΒΙΤΟΥ!!!

ΜΕΓΑΛΗ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ, ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ!!!

 

Η Τουρκική εισβολή εις την Κύπρο μας, από τον Αττίλα…

Η ΑΓΙΑ ΑΠΛΟΤΗΣ, ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΚΟΣΜΟΝ ΟΛΙΓΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΟΦΩΝ!!!

 

<<Να σας πω τώ­ρα τί α­πλό­τη­τα εί­χα­με ε­κεί­να τα χρό­νια;

Θα γε­λά­σε­τε...

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΙΣ, ΤΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝΤΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ!!!

 

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΪΤΟΥ!!!

 
 «Σ’ εκείνους που  μας  κακολογούν,
μας υβρίζουν ή μας κακομεταχειρίζονται,
έχομε εντολή, να μην ανταποδίδωμε
την κακολογία ή την κακομεταχείρισι,
αλλά μάλλον να τους εγκωμιάζωμε
και να τους ευλογούμε!

Η ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΗ ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!!

ΕΚ ΤΩΝ ΑΠΛΩΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΩΝ ΔΙΔΑΧΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

«Η στέρησι πολύ βοηθάει!

Όταν στερούνται κάτι οι άνθρωποι, τότε μπορούν να αναγνωρίσουν την αξία του!

Όσοι στερούνται με επίγνωσι, με διάκρισι, με ταπείνωσι, γιά την αγάπη του Χριστού, αισθάνονται την πνευματική χαρά. Αν π.χ. κάποιος σκεφθή, «δεν θα πιώ νερό σήμερα, γιατί ο τάδε είναι άρρωστος. Θεέ μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτε περισσότερο.» και  το  κάνει,  ο  Θεός  θα  τον  ποτίση  όχι  με  νερό,  αλλά  με  λεμονάδα πνευματική, με Θεϊκή παρηγοριά!

Εις τους ταλαιπωρημένους, μία παραμικρή βοήθεια να προσφέρη κανείς, αισθάνονται μεγάλη ευγνωμοσύνη.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ, ΔΙ' ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ!!!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΗΣ, ΕΚ ΘΕΟΥ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ!!!

  

Την δεκαετία του 1980, κάποιο πνευματικό παιδί του πατρός Επιφανίου Θεοδωροπούλου, ήταν τριτοετής εις τη Σχολή Ικάρων της Πολεμικής Αεροπορίας. Ενημερώθηκε λοιπόν, ότι θα έπρεπε να μεταβή εις την Καλαμάτα διά την συνέχεια της εκπαιδεύσεώς του.

Ο νέος, την προηγουμένη ημέρα της αναχωρήσεώς του, επισκέφθηκε τον π. Επιφάνιο διά να πάρη την ευχή του και να τον ερωτήση, εάν είχε κάποιον γνωστό, εις τον οποίο να μπορή ν’ απευθυνθή, προκειμένου να έχη και εκείνος, ένα δικό του άνθρωπο, εις τον άγνωστο, μέχρι τότε, τόπο που θα επήγαινε.

Πραγματικά, ο π. Επιφάνιος του συνέστησε ένα άλλο πνευματικό του παιδί, που έμενε εις την Καλαμάτα. Του είπε ότι ηλικιακά ήταν αρκετά μεγαλύτερός του, όμως εις τον άνθρωπο αυτόν θα εύρισκε πραγματικό στήριγμα.

Ο κ. Γιώργος ήταν ένας πολύ πνευματικός άνθρωπος, με μία εξαίρετη σύζυγο, την κα Αθανασία, είχαν και τέσσερα υπέροχα παιδιά. Τον εδέχθησαν με πολλή αγάπη, τον εφιλοξενούσαν, τον συνεβούλευαν, τον είχαν σαν ψυχοπαίδι τους. Η κα Αθανασία πάντα του έλεγε:

«Μην ξεχνάς παιδί μου, να κάνης πάντα το καθήκον σου απέναντι εις τον Θεόν και τους ανθρώπους!»!

Ο νέος στρατιωτικός, τελειώνοντας την εκπαίδευσί του, έφυγε από την Καλαμάτα. Έκανε οικογένεια και έγινε μάλιστα πολύτεκνος! Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, δεν παρέλειπε ποτέ, να επικοινωνή τηλεφωνικά με τον κ. Γιώργο και την κα Αθανασία, εκφράζοντάς τους, σε κάθε ευκαιρία, την ευγνωμοσύνη του γιά την φιλοξενία που έλαβε από την ευλογημένη οικογένειά τους.

Μετά από πολλά χρόνια γάμου, η σύζυγος του κ. Γιώργου, η κα Αθανασία εκοιμήθη…

ΝΕΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΕΙΣ, ΕΙΣ ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗΝ!!!

Πέντε νέαι βαπτίσεις, εις τον Ορθόδοξον Ιερόν Ναόν
της Αναστάσεως του Κυρίου εις την Σιγκαπούρην!!!

ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΤΡΙΠΤΥΧΟΝ, ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ!!!

 

Η ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΣ, ΤΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ!!!

ΟΥΤΩ ΠΩΣ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!

 

Διηγείται ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος:

<<Κάποιο πνευματικό μου παιδί, είχε μεταβή πριν από μερικά χρόνια, γιά μεταπτυχιακές σπουδές, σε μία χώρα του εξωτερικού. Επήγε λοιπόν στον Ορθόδοξο ιερέα της περιοχής και του εζήτησε να εξομολογηθή. Ήταν άνθρωπος που εδώ, εσυνήθιζε να εξομολογήται και να κοινωνή με την άδεια του πνευματικού του πατέρα, τακτικά.

Ο ιερέας αυτός, ο καϋμένος, δεν μπορώ να πω ότι ήταν άπιστος, πάντως φαίνεται ότι δεν είχε σε περιωπή το Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Όταν λοιπόν, ο νέος του εζήτησε να εξομολογηθή, εχαμογέλασε ειρωνικά και του είπε:

«Θα εξομολογηθήτε...;

Τί κάνατε γιά να εξομολογηθήτε...;

Τί κάνατε...;

«ΗΤΟΙΜΑΣΘΗΝ ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΤΑΡΑΧΘΗΝ» (Ψαλμ.PIH΄60΄)!!!

 

Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΗΝΕΚΗΣ ΑΓΩΝ, ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΙΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!!

 

 

<<Ερώτησε κάποιος αδελφός τον αββά Αγάθωνα:

«Πάτερ, ποιά αρετή της ασκητικής ζωής έχει μεγαλύτερο κόπο;».

Και απήντησε ο αββάς εις τον αδελφό:

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΗΜΕΤΕΡΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ!!!

Ο Φ. ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ, ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΣ!!!

 

 

«Υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζουνται γιά τη σωματική υγεία τους, γιά το ψωμί τους, γιά το κορμί τους, μα γιά την ψυχή του κανένας δεν νοιάζεται... Και κείνοι οι γραμματιζούμενοι που έχουνε χρέος να φροντίζουνε νύκτα–μέρα γιά την πνευματική υγεία του ανθρώπου, αυτοί ίσια–ίσια συνεργούνε στην πνευματική του αρρώστεια, δίνοντάς του τροφή βλαβερή, ξένη γιά το στομάχι του...

Σε τούτο έχουνε μεγάλο κρίμα, επειδής αντίς οδηγοί, γίνονται πλανευτές του Λαού τους, γιά να χορτάσουνε την κενοδοξία τους και γιά να φανούνε έξυπνοι και προοδευτικοί. Γίνουνται προδότες της Φυλής τους και βοηθάνε τους οχτρούς Της, που τους συγχαίρουνε πονηρά γιά το λάκκο που ανοίγουνε να πέση μέσα ο Ελληνισμός και να χαθή.

ΤΟ, ΕΚ ΤΩΝ ΗΜΕΤΕΡΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΙΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΩΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΑΣ!!! (3/3)

 

 

«Θέλει πολλή προσοχή, όταν πας να βοηθήσης κάποιον που έχει μάθη να δικαιολογήται, διότι μερικές φορές γίνεται το εξής:

Αφού δικαιολογείται, σημαίνει ότι, έχει πολύ εγωϊσμό, οπότε, όταν του πής ότι αυτό που έκανε, δεν είναι σωστό, θα πή και άλλα ψέμματα και άλλες δικαιολογίες, ώσπου να σου αποδείξη και εκείνο και το άλλο, γιά να μην θιχθή…

Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΗΣ ΘΕΪΚΗΣ (ΗΜΙΝ) ΥΨΙΣΤΗΣ ΔΩΡΕΑΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΥ!!!

 

ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΙΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΩΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΑΣ!!! (2/3)

 

<<Δεν δικαιολογείς τους άλλους και δικαιολογείς τον εαυτό σου;;;

Μεθαύριο, και ο Χριστός δεν θα δικαιολογήση εσένα…

Όποιος όμως κάνει σωστή πνευματική εργασία, γιά όλους ευρίσκει ελαφρυντικά, όλους τους δικαιολογεί, ενώ τον εαυτό του ποτέ δεν τον δικαιολογεί, ακόμη και όταν έχη δίκαιο!

Πάντοτε λέει, ότι πταίει! Διότι σκέπτεται ότι δεν αξιοποιεί τις ευκαιρίες που του δίνονται. Βλέπει λ.χ., έναν να κλέβη και σκέπτεται, ότι και ο ίδιος, εάν δεν είχε βοηθηθή, θα έκλεβε περισσότερο από αυτόν και έτσι λέει:

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ!!!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΝ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΙΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΩΝ ΔΙΑΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΑΣ!!! (1/3)

 

«Η δικαιολογία οφείλεται στον εγωϊσμό…

Η δικαιολογία είναι πτώσις και διώχνει την Χάρι του Θεού…

Ισχυρότερο μονωτικό από την δικαιολογία δεν υπάρχει, γιά την Θεία Χάρι...

Πρέπει όχι μόνο να μην δικαιολογήται κανείς, αλλά και να αγαπήση την αδικία που γίνεται εις βάρος του. Αυτή η δικαιολογία μας έβγαλε από τον Παράδεισο...

Έτσι δεν το έπαθε ο Αδάμ;

Όταν τον ερώτησε ο Θεός:

«Μήπως έφαγες από το δένδρο που σου είπα να μην φας;», εκείνος δεν είπε

«ήμαρτον, Θεέ μου, ναι, έσφαλα», αλλά δικαιολογήθηκε...

«Η γυναίκα που μου έδωσες…», είπε, «αυτή μού έδωσε και έφαγα».

Σαν να έλεγε:

Η ΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΦΡΩΝ ΓΥΝΗ!!!

 

ΤΟ ΦΟΒΕΡΟΝ ΝΑΥΑΓΙΟΝ, ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΙΜΑΡΓΙΑΣ!!!

«Όπως ένα πλοίο όταν φορτωθή με περισσότερα εμπορεύματα από όσα μπορεί να χωρέση, καταποντίζεται, έτσι και το σώμα μας, όταν λάβη περισσότερη τροφή από όση χρειάζεται, καταπονείται και βυθίζεται στο πέλαγος της απωλείας…

Και όπως τα πλοία που ευρίσκονται σ’ αυτήν την κατάστασι, δεν τα ωφελεί:

-Ούτε η γαλήνη της θάλασσας…

-Ούτε η ικανότητα του κυβερνήτη…

-Ούτε η καλοκαιρία…

-Ούτε τίποτε άλλο…

Ο ΚΑΤ΄ ΕΞΟΧΗΝ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ!!!

 

ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ Η ΑΝΕΙΚΑΣΤΟΣ!!!

  

Κάποιος γέροντας εζούσε μόνος εις την Ι.Μονή των Μονιδίων και η προσευχή του ήταν η εξής:

«Κύριε, δεν έχω τον φόβο Σου μέσα μου, δι’ αυτό στείλε μου κάποιον κεραυνό ή κάποια άλλη δύσκολη περίστασι ή ασθένεια ή δαίμονα, μήπως έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο φοβηθή η πωρωμένη μου ψυχή»!

Και συνέχιζε να παρακαλή τον Θεόν με τα παρακάτω λόγια:

«Ξέρω ότι, είναι αδύνατον να με συγχωρήσης Κύριε. Διότι αμάρτησα πολύ σε Σένα, Δέσποτα μου, αλλά αν είναι δυνατόν λόγω της Ευσπλαγχνίας Σου, συγχώρεσέ με! Αν όμως αυτό δεν μπορή να γίνη, τιμώρησέ με εδώ εις την γη. Αλλά εάν αυτό είναι αδύνατον, τιμώρησέ με εδώ κατά ένα μέρος και εκεί ανακούφισέ με από την ολοκληρωτική τιμωρία της κολάσεως».

Μ’ αυτή την επιμονή, ένα ολόκληρο χρόνο με ασταμάτητα δάκρυα, με πολλή ταπείνωσι στους λογισμούς του και με νηστείες, παρακαλούσε τον Θεόν και σκεπτόταν:

«Άραγε τί να σημαίνη ο Λόγος που είπε ο Χριστός:

“Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται”;;». 

Κάποια ημέρα ενώ εκαθόταν κατά γης θλιμμένος και θρηνώντας κατά τη συνήθειά του, του επαρουσιάσθη ο Κύριος με Πρόσωπο Ιλαρό και με γλυκυτάτη Φωνή του λέει:

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ!!!

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΛΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΚΑΡΝΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΩ!!!

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ, ΘΩΜΑ ΤΟΥ ΕΝ ΜΑΛΕΩ!!!

 

Ο Όσιος Θωμάς, πριν απαρνηθή τα εγκόσμια, ήταν ένδοξος και πασίγνωστος τόσον διά τον πλούτον Του, όσον και διά την εξουσίαν που κατείχε. Ήταν στρατιωτικός και είχε πετύχει πολλές νίκες εναντίον των βαρβάρων. Από την Ακολουθία Του, επίσης φαίνεται ότι, εγκατέλειψε τον κόσμο και ακολούθησε τον δύσκολο δρόμο της ασκήσεως. Μοναχός πλέον, εγκαταστάθηκε εις το όρος Μαλεός εις την Λακωνία, εις το ακρωτήρι της Πελοποννήσου Μαλέα ή κάβο Μαλιά. Αυτός ο πάμπλουτος και διάσημος άνδρας, εμιμήθηκε την ταπείνωσι και την πτωχεία μεγάλων Αγίων και Ασκητών. Από τα παλάτια επροτίμησε μία σπηλιά μεταξύ ουρανού και γης, επάνω εις το όρος Μαλεός, διά να τραβήξη από εκεί τον δρόμο προς τον Ουρανό. Εις τον δύσκολο αυτό αγώνα, ο ένδοξος αυτός στρατιώτης της πίστεως, είχε ως όπλα, την νηστεία, την αγρυπνία και την προσευχή.