<<Κάποτε επισκέφθηκε κάποιος τον Άγιο Νεκτάριο και του είπε:
«Σεβασμιώτατε, χρωστώ 25 δραχμές (πολλά λεφτά γιά την εποχή εκείνη).
Αύριο το γραμμάτιο λήγει και πάω χαμένος…
Δεκάρα δεν έχω και σε παρακαλώ να με βοηθήσης».
Ο Άγιος Νεκτάριος καλεί τον ταμία της Ριζαρείου και του λέει:
“Κωστή, δώσε 25 δραχμές στον άνθρωπο”.
Φωνάζει από μέσα ο Κωστής στον Άγιο και του λέει:
“Δεν έχουμε, Σεβασμιώτατε”.
Λέει πάλι ο Άγιος στον ταμία:
“Γιά κοίταξε Κωστή, διότι είναι ανάγκη”.
“Σεβασμιώτατε, το ταμείο έχει όλο και όλο 25 δραχμές και είμασθε στην αρχή του μήνα. Πώς θα βγάλουμε το μήνα;”, απήντησε ο ταμίας.
“Δώσε Κωστή και έχει ο Θεός”!
Ο Κωστής μουρμουρίζοντας έδωσε τις 25 δραχμές και ο ξένος έφυγε.
Δεν είχε όμως περάσει αρκετή ώρα και έρχεται μία ειδοποίησι από την Αρχιεπισκοπή που έλεγε τα εξής:
“Παρακαλείται ο Πενταπόλεως Νεκτάριος το απόγευμα της ιδίας ημέρας να τελέση γάμο (πλουσιοτάτης της εποχής εκείνης οικογενείας), έχοντας μαζί του 4 φοιτητές της Ριζαρείου Σχολής διά να ψάλλουν Βυζαντινά, καθότι ο Αρχιεπίσκοπος ασθένησε εκτάκτως”.
Πράγματι, ο Άγιος Νεκτάριος έκανε την στέψι και το αποτέλεσμα ήταν, αφού τους περιποιήθηκαν, τόσο τον Άγιο όσο και τους ψάλτες, στο τέλος, να τους προσφέρουν από έναν φάκελλο. Άνοιξαν οι τέσσερις φοιτητές τους φακέλλους τους και ευρήκε ο καθένας τους από είκοσι δραχμές μέσα, δηλαδή σύνολο 80 δραχμές. Άνοιξε και ο Άγιος Νεκτάριος τον φάκελλό Του και ευρήκε μέσα 100 δραχμές. Έλαβαν λοιπόν, 180 δραχμές συνολικά, οι οποίες παραδόθηκαν στον Κωστή τον ταμία, ο οποίος καθ’ ομολογία τού ιδίου κατεπλάγη και ουδέποτε πλέον εξέφερε γνώμη στις εντολές του Αγίου Νεκταρίου!
Ο Άγιος Νεκτάριος έκανε, επί τη ευκαιρία, ένα σοβαρό μάθημα, λέγοντας επιγραμματικώς εις τον Κωστή:
Ο Θεός, όμως, πάντα έχει! Πρόσεχε!”!»!!!
Αυτά είναι και γιά εμάς, που πνιγόμασθε σε μία κουταλιά νερό…>>!!!
Δημήτριος
Παναγόπουλος
Λαϊκός Ιεροκήρυξ (1916-1982)!
Πηγή κειμένου: orthodoxianewsagency
