Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΧΑΡΑ, ΕΚ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ!!

        «Γέροντα Επιφάνιε, γιατί τον Χριστιανό δεν τον γεμίζει η “χαρά” του κόσμου;».
        Και ο π. Επιφάνιος, απάντησε ως εξής:

        «Είναι απλό.  Αυτά τα οποία τέρπουν τους άλλους ανθρώπους, γιά τους πιστούς είναι σκύβαλα. Ο Χριστός αλλάζει τα “γούστα”. Ο αναγεννημένος άνθρωπος έχει άλλη χαρά.  Δεν τον τραβούν, δεν τον τέρπουν αυτά.  Κι αν κάποτε κάνει κάτι, το κάνει επειδή παρασύρεται, όχι διότι τον γεμίζει. Γι’  αυτό βλέπετε ανθρώπους, που θεωρούσαν αδιανόητο να ζουν χωρίς να ικανοποιούν τα πάθη τους, κυρίως τα σαρκικά, όταν μετανόησαν έλεγαν:  

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ!!

 

«ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΗΜΩΝ ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΡΑΘΩΜΕΘΑ» (Η υψίστη φιλοσοφία)!!!

 

<<Λέγει ο προφήτης Ησαΐας: «Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθην σου» (Ησαΐας ΚΣΤ’16’)!!!

Μέσα στις θλίψεις και στους πειρασμούς Σέ ενεθυμήθην Κύριε.

Πολλές φορές, όταν έχουμε όλα τα αγαθά, ξεχνάμε τον Θεόν. Όπως λέγει η Γραφή γιά τον Ισραήλ: «Ἐνεπλήσθη, καὶ ἀπελάκτισεν ὁ ἠγαπημένος, ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη· καὶ ἐγκατέλιπε τὸν Θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτὸν» (Δευτερ. ΛΒ’15’)!!! Τον εκαλόθρεψα, λέγει, τον Ισραήλ, τον επάχυνα, του έδωσα Λαούς γύρω να κατακτήση, του έδωσα γη, όλα αυτά, και εκείνος με απελάκτισε και με εγκατέλειψε. Και πολλές φορές επέτρεψε ο Θεός να υποδουλωθή ο Ισραηλιτικός Λαός, γιά να ξαναγυρίση εις Αυτόν!

Εξ αυτού συμπεραίνομε ότι, ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας και μάς αφήνει να κάνουμε αυτό που θέλουμε, διότι η ελευθερία είναι δώρο Του, και ο Θεός δεν αναιρεί τον Εαυτό Του, δεν παίρνει πίσω το δώρο που μας έδωσε.

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ, ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ γ.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!

 

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!

Ο Άγιος Νεκτάριος λέγει γιά τoν χαρακτήρα και την επαγγελία του Χριστιανισμού:

«Ο Χριστιανισμός, δεν είναι σύστημα φιλοσοφικό, ούτε εδρεύει μόνο στο γνωστικό του ανθρώπου, αλλά μάλλον στο βουλητικό και συναισθηματικό. Διότι ο Χριστιανισμός, δεν έχει σαν αρχή την μόρφωση απλώς του πνεύματος, αλλά την διάπλαση της καρδιάς!

ΑΛΛΟ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΘΛΙΨΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΙΣ.

 

Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΤΟΥ (ΑΝΤΙ)ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ…

 

Γιά άλλη μία φορά το απάνθρωπο πρόσωπο του αντικοινωνικού Κράτους εκδηλώνεται, σε μία επί πλέον περίπτωση, στην οικογένεια της κας Μαρίας Χ..

Αναφέρουμε συνοπτικά το ιστορικό:

Η κα Μαρία Χ. είναι τρίτεκνη ΑΜΕΑ (με ποσοστό αναπηρίας 85%) και σοβαρά νευρολογικά προβλήματα και την όραση περιορισμένη στο 9%, και είναι μόλις ηλικίας 47 ετών...

Το δηλωθέν οικογενειακό τους εισόδημα, μόλις υπερβαίνει τις 10.000€…

ΠΩΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΝΩΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ!!

 

        <<Όταν ο Θεός δεν μας δίνει κάτι, που επίμονα του ζητούμε, τότε δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Ή δεν μας το δίνει γιά το καλό μας, ή εμείς δεν ξέρουμε πώς και πότε να του το ζητήσουμε, χωρίς να αποκλείεται να συμβαίνουν και τα δύο μαζί.
        Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το γιατί. Και τούτο, διότι είναι ανεξερεύνητες οι Βουλές του Κυρίου! Γι’ αυτό σιωπώ!
        Γιά την δεύτερη, όμως, περίπτωση, θα μπορούσα να σου πω πάρα πολλά.
        Πρώτα-πρώτα, όταν ζητάμε κάτι από τον Θεό, δεν πρέπει να στυλώνουμε τα πόδια μας και να του λέμε: «Τώρα θέλω αυτό». Διότι, κάτι τέτοιο, δεν είναι μόνον απαράδεκτον, αλλά αποτελεί και μεγάλη ασέβεια προς τον Δημιουργό μας. Ποιός είσαι εσύ, ή αν θέλεις, ποιός είμαι εγώ, που μπορώ να ζητήσω απαιτητικά κάτι από τον Θεό μας και μάλιστα να Του προσδιορίσω και τον χρόνο χορηγήσεώς του;

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!

 

I.ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ-ΡΟΔΟΠΟΛΕΩΣ (ΜΠΑΛΑ), ΑΤΤΙΚΗΣ (1/2).

ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟΝ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ: ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ – ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ – ΑΓΑΠΗ!!!

 

ΑΝΑΒΑΤΙΚΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΥΡΙΑΚΟΝ ΤΗΣ ΣΚΗΤΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΞΕΝΑΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ Ι.ΚΑΛΥΒΗΝ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΕΝ ΕΤΕΙ 1994 – ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ!!

 

Αξίζει να παρακολουθήσωμε, μετά πολλής προσοχής, την εξαιρετική αυτή βιντεοσκόπηση, από τον αείμνηστο και λίαν αγαπητό π. Εφραίμ (Γεώργιο Μπουτσουρή), που έγινε στις 13 Ιανουαρίου του 1994 με το νέο ημερολόγιο (δηλαδή, την τελευταία ημέρα του Δεκεμβρίου του 1993 με το παλαιό). Πρόκειται διά μία ωραία ανάβαση από το μικρό λιμανάκι της Σκήτεως της Αγίας Άννης προς το Κυριακό, με ενδιάμεση στάση την Ιερά Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ξενάγηση στο συγκεκριμένο κελλίο, του οποίου προΐστατο ο γέρων Μακάριος. Τόσο το πανέμορφο τοπίο, όσο και η πολύ ενδιαφέρουσα ξενάγηση στον Ιερό Ναό και την Καλύβη της Ιεράς Κοιμήσεως της Θεοτόκου, θα μας συναρπάσσουν!

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑΝ ΤΟΥ γ.ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ!!

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ, ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΦΥΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!

        Στο κωδωνοστάσιο της Εκκλησίας του χωριού, είχε τοποθετηθή ένα μεγάλο ρολόϊ. Ήταν το μοναδικό του χωριού και όλοι, περαστικοί και μη, διώρθωναν τα ρολόγια τους, σύμφωνα μ’ αυτό.
        Έτσι έκανε και ο κύριος Τάσος. Πηγαίνοντας κάθε πρωΐ στην εργασία του, σταματούσε πάντα, και συντόνιζε το ρολόϊ του σύμφωνα με το ρολόϊ του Ναού.
        Μία ημέρα ο ιερέας του Ναού, τον φώναξε και του είπε:
        «Κύριε Τάσο, σας βλέπω κάθε ημέρα να περνάτε από εδώ και να διορθώνετε το ρολόϊ σας. Ποτέ όμως δεν σας είδα, να μπαίνετε στην Εκκλησία, γιά να εκκλησιασθήτε. Η Εκκλησία μας, δεν έχει μόνο ρολόϊ...».
        Και απάντησε ο κύριος Τάσος ως εξής:

Ο ΜΕΓΑΣ ΡΩΣΣΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΑΙΩΝΟΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ!!

 

Η ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΝΙΚΗ, ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΤΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ!!!

 

<<Τα πατερικά βιβλία λένε ότι ο αββάς Νισθερώ, απέκτησε φήμη Αγίου ανδρός.

Πήγε λοιπόν, κάποιος αδελφός και του λέει:

«Τί αρετή έκανες, πάτερ, και έφθασες σ’ αυτά τα μέτρα;».

Και απαντά ο αββάς:

«Αφότου μπήκα στο Μοναστήρι, είπα: “Εγώ και το γαϊδούρι ένα είμασθε. Όσο μιλάει το γαϊδούρι, όταν το δέρνεις, τόσο θα μιλάω και εγώ”».

Αυτό ήταν το θεμέλιο του αββά! Ό,τι και να γίνει, ακόμη και να τον δείρουν, η απάντηση του ήταν: «Ευλόγησον»!

Τώρα εμείς, φθάσαμε στο σημείο να μην σηκώνουμε λόγο...

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΔΙΩΞΙΣ, Η ΜΟΝΙΜΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ!!!

 

ΠΟΛΛΑΠΛΩΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ!

 

Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο και αναρωτήθηκε:

«Τί λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο;».

Όταν άνοιξαν τελικά το πακέτο, δεν φαντάζεσθε, πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε το ποντικάκι, όταν διαπίστωσε, πως επρόκειτο γιά μία ποντικοπαγίδα. Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα γιά να ανακοινώσει το φοβερό αυτό νέο, στα άλλα ζώα, φωνάζοντας:

«Μία ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι… Μία ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι…».

Η κότα κακάρισε και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:

«Κυρ-ποντικέ, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα γιά εσάς. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμμιά επίπτωση σε εμένα. Εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι».

Το ποντικάκι γύρισε τότε και κοίταξε τον χοίρο με παράπονο.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΑΙ!

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ!! (8/11)

 

 

-Το γουρούνι, πρόβατο δεν γίνεται!

-Στην ώρα της μία βελονιά, σε γλιτώνει από εννιά!

-Έχεις ήλιο στην αυλή σου και σου λένε γιά λυχνάρι!

-Ο μουσαφίρης και το ψάρι, τη δεύτερη μέρα βρωμάνε!

ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ!!

 

ΑΛΛΟ ΚΑΛΠΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΛΗΘΗΣ ΑΓΑΠΗ!!

         <<Εγώ έχω ψωμί να φάω, ενώ εσύ δεν έχεις. Εάν σου δώσω ένα κομμάτι και εσένα, που δεν έχεις, τότε φανερώνω, πως σε αγαπώ!
        Άμα φάω όλο το ψωμί και εσύ πεινάς, τί φανερώνω;
        Πως η αγάπη που έχω σε εσένα, είναι ψεύτικη…

        Έχω δύο ποτήρια κρασί να πιώ, εσύ δεν έχεις. Εάν δώσω και σε εσένα απ’ αυτό και πιείς, τότε φανερώνω πως σε αγαπώ!
        Άμα όμως δεν σου δώσω, είναι κάλπικη η αγάπη...

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΗ, ΑΠΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΦΟΒΟΝ!!

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ!! (7/11)

 

 

-Του κόρακα τ’ αυγά, δεν βγάζουν περιστέρια!

-Του κακού κακό μην κάνεις, το δικό του τόνε φθάνει!

-Όποιος αρνιέται το σφάλμα του, σφάλλει δύο φορές!

-Ο εργατικός ευκαιρεί πάντοτε, ο τεμπέλης ποτέ!

Ο ΠΑΤΗΡ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΣ!!

 

ΣΟΦΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ, ΕΙΣ ΒΑΡΕΩΣ ΑΣΘΕΝΟΥΝΤΑΣ!!

 

Ενίοτε, με ρωτάει κανένας καρκινοπαθής:

«Τί λες, Γέροντα, θα ζήσω ή θα πεθάνω;».

Αν του πω, «θα πεθάνεις», θα πεθάνει εκείνη την ώρα από την στενοχώριά του.

ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ!!

 

ΑΓΩΝ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ, ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ!!

 

«Nα έχετε υπ’ όψιν, ότι θα κάνωμε κάτι άλλο. Θα διοργανώσωμε ομάδα κρούσεως, θα πάμε σε αυτοάμυνα, εκεί οδηγούμεθα. Καλή είναι η δημοκρατία, αλλά κατήντησε σκιά. Και σήμερα κυριαρχούν οι απατεώνες και οι λωποδύτες. Σε τέτοιες εποχές ζούμε. Και εσείς θα αναγκασθήτε αργότερα να πάτε σε αυτοάμυνα, να υπερασπίσετε την τιμή και την υπόληψι της οικογενείας σας.

Καταλάβατε;

Και αυτό μας το επιβάλλει και το Σύνταγμα. Είμεθα εντός του Συντάγματος. Τί λέει το Σύνταγμα; Το τελευταίο άρθρο του λέει το εξής:

Όταν κινδυνεύη η Πατρίς, όταν κινδυνεύη η Θρησκεία, όταν κινδυνεύουν τα ιδανικά, και αδρανούν οι εντεταλμένοι και υπάρχη αναρχία, τότε φύλακας του Συντάγματος, φύλακας της ελευθερίας, φύλακας της Θρησκείας είναι ο Λαός!!

Ο ΟΝΤΩΣ ΑΓΑΠΩΝ, «ΔΙΔΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ»!!

 

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΕΝΟΤΗΤΟΣ, ΕΠΙ ΤΗ ΕΠΕΤΕΙΩ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΤΟΥ«ΟΧΙ»!!

 

<<Αδελφοί! Η Πατρίδα μας δεν είναι χθεσινή. Αριθμεί ιστορία 3.000 ετών. Αφ’ ής στιγμής επαρουσιάσθη εις την σκηνή της Παγκοσμίου Ιστορίας η Ελλάδα, έπαιξε τον ρόλο πρωταγωνιστού. Προς την Ελλάδα είχαν στραμμένα τα βλέμματα όλοι. Από την Ελλάδα έπαιρναν φως! Το όνομα «ΕΛΛΗΝ», ήτο το πλέον τιμημένο όνομα! Η ακτινοβολία της Ελλάδος, της Οποίας η δύναμις δεν υπήρξε η ύλη, αλλά το ΠΝΕΥΜΑ, το αθάνατο Ελληνικό πνεύμα, έφθανε μέχρι των πηγών του Νείλου, των Ηρακλείων στηλών, του Ευφράτου, του Γάγγου. Παντού είναι σπαρμένα μύρια μνημεία, τα οποία φωνάζουν ότι, απ’ εδώ επέρασεν, όχι η βάναυσος βία των σημερινών κατακτητών και των Νερώνων της Ρώμης, αλλά η Ελληνική ιδέα, η οποία εθαυματούργησε!

Ώ Ελλάς, ποιός θα ψάλη την δόξαν σου;

Αλλά ήλθε η ημερομηνία της 29ης Μαΐου 1453…

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!!

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΚΑΙ Η ΜΗΤΡΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

Σχεδόν σε κάθε κήρυγμά του, ο π. Κλεόπας ο Ρουμάνος, ερωτούσε τους Χριστιανούς:

«Έχετε την Εικόνα της Παναγίας μας στο σπίτι σας;

Καντήλι μπροστά στην Εικόνα Της έχετε;».

Κατόπιν τους συμβούλευε:

ΑΙ ΒΑΣΙΛΙΚΑΙ ΑΠΟΛΑΒΑΙ, ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ!!

 

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΥΩΔΟΥΣ ΑΝΘΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ, ΟΣΙΟΥ ΣΙΣΟΗ!!!

Όταν επρόκειτο να κοιμηθή ο αββάς Σισόης, όλοι οι πατέρες κάθονταν κοντά του. Ξαφνικά το πρόσωπο του έλαμψε σαν τον ήλιο, και λέει στους πατέρες:

«Να, ήλθε η χορεία των Προφητών!».

Και πάλι το πρόσωπο του έλαμψε, ακόμη πιο πολύ, και είπε:

«Να, ήλθε η χορεία των Αποστόλων!».

Και πάλι έλαμψε διπλά το πρόσωπο του, και ήταν σαν να μιλούσε με κάποιους.

Τότε τον ερώτησαν οι γέροντες:

«Με ποιόν μιλάς πάτερ;».

ΤΟ ΧΑΡΟΠΟΙΟΝ ΠΕΝΘΟΣ!!

 

ΤΟ ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ!!

 

        Ο δάσκαλος, πρέπει να συμπληρώσει όλα εκείνα που οι γονείς παραμέλησαν και να διορθώσει όλα εκείνα που οι γονείς χάλασαν.
        Είναι πιό δύσκολο να είσαι δάσκαλος απ’ ότι γονιός.
        Γιά να είσαι γονιός, χρειάζεται μόνο η αγάπη!
        Γιά να είσαι δάσκαλος χρειάζεται και αγάπη και μυαλό!

ΠΡΟΣΟΧΗ, ΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ!

 

 

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!

 

Ο αββάς κάποιας Ιεράς Μονής στην Παλαιστίνη, είπε στον Άγιο Επιφάνιο τον Επίσκοπο Κύπρου:

«Με τη βοήθεια των ευχών σου, Άγιε Επίσκοπε, δεν παραμελήσαμε τον κανόνα μας, αλλά τηρούμε με ζήλο και την τρίτη και την έκτη και την ενάτη ώρα!».

Ο Άγιος τότε τους είπε αυστηρά:

ΑΣ ΑΝΑΘΕΣΩΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΑΘΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ!!!

 

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ, ΑΠΟ ΑΠΛΑΣ ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΨΥΧΑΣ!!

 

Ήταν καλοκαίρι και ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ξεκίνησε από το Βράνιε (Vranje- Serbia) με προορισμό την Ιερά Μονή του Αγίου Προχόρου. Πήγαινε συχνά στο Μοναστήρι αυτό, με το οποίο και είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο, γιατί είχε μεγάλη αγάπη στον Άγιο Πρόχορο.

Ο δρόμος μέχρι το Μοναστήρι ήταν δύσβατος και αρκετά κουραστικός. Ο Άγιος, λοιπόν, χρησιμοποιούσε κάποιο αυτοκίνητο, γιά να διασχίσει τον δύσκολο αυτό βουνήσιο δρόμο που ωδηγούσε στο Μοναστήρι.

Σε αυτή την επίσκεψή του, λοιπόν, συνάντησε στο δρόμο μία γερόντισσα, η οποία κατευθυνόταν και αυτή στο Μοναστήρι, αλλά με τα πόδια. Ο Άγιος Ιουστίνος ζήτησε από τον οδηγό να σταματήσει και προσκάλεσε την γριούλα να ανέβη στο αυτοκίνητο, ώστε να πάνε στο Μοναστήρι χωρίς κόπο.

«Σε ευχαριστώ, παιδί μου!», του απάντησε η γριούλα. «Αλλά εγώ είμαι πτωχή…».

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΚΑΙ ΑΜΑΧΗΤΩΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!

 

Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, ΕΙΘΕ ΝΑ ΣΩΖΗ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ!!!

 

IΕΡΑ MΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΩΤΙΣΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ (3/3).

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ!

 

«Κύριε Ιησού, Εσύ που εδημιούργησες τους Αγγέλους, και είσαι ο Κύριος όλων των Αΰλων όντων, που Σε δοξολογούν ασίγητα, Σε δοξολογώ και εγώ, διότι καλλώπισες όλα τα κτίσματα Σου, και Σε ευχαριστώ, διότι με το λογικό που μου έδωσες, τα βλέπω και τα χαίρομαι.

Κύριε Ιησού, Εσύ που με ένα Νεύμα Σου, έφτιαξες τον Ουρανό, εξομολογούμαι ότι με το βάρος των αμαρτιών μου, δεν μπορώ να σηκώσω το βλέμμα μου, να τον ιδώ.

ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ, ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ!!

 

ΤΟ ΑΡΡΗΤΟΝ ΚΑΛΛΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ, ΕΚ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ!!

 

<<Το κάλλος του ορατού κόσμου ενθουσίαζε την ψυχή του Αγίου γέροντα Σιλουανού. Αυτό τον ενθουσιασμό του, δεν τον εκδήλωνε όμως με χειρονομίες ούτε με στάσεις του σώματος. Μπορούσες να τον αντιληφθής μόνον από την έκφραση του προσώπου και από τον τόνο της φωνής του. Με αυτό το συγκρατημένο και καθόλου επιδεικτικό ύφος, γινόταν ακόμα πιό αισθητό το βάρος του βιώματός του. Συγκεντρωμένος στον εσωτερικό άνθρωπο, πρόσεχε λίγο τον εξωτερικό κόσμο. Όταν όμως έστρεφε το βλέμμα του στην ομορφιά του κόσμου, εύρισκε μία νέα αφορμή να θεωρήσει τη Δόξα του Θεού και να ξαναστρέψει την καρδιά στον Θεό. Στο σημείο αυτό έμοιαζε με τα παιδιά· όλα του προκαλούσαν έκπληξη!

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ!!

 

 

IΕΡΑ MΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΩΤΙΣΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ (2/3).

 

ΤΟ ΕΡΕΒΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

 

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ!!

<<Κάποτε, ήλθε και με βρήκε ένας πολύ γνωστός ιατρός, γιά να μιλήσουμε. Ήταν και η γυναίκα του ιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο. Παραπονιόταν, ότι τα παιδιά του ζούσαν κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις Εκκλησιαστικές παραδόσεις της οικογενείας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν. Επί πλέον, τα παιδιά τους, χαρακτήριζαν τους Χριστιανούς καθυστερημένους, βολεμένους, ανειλικρινείς, υποκριτές και θεομπαίχτες, επειδή η ζωή τους, έλεγαν, δεν συμβαδίζει με τα λόγια τους, και τα έργα τους δεν είναι Χριστιανικά… Ακόμη και στο Ευχέλαιο, που οι γονείς κάνουν μία φορά το χρόνο στο σπίτι τους, τα παιδιά αντιδρούν και δεν παρευρίσκονται, ενώ όταν ήταν μικρά συμμετείχαν.

Ο ιατρός, έδειχνε πολύ κουρασμένος και απελπισμένος γιά την πνευματική αδράνεια των παιδιών του. Και νόμιζε ότι, όλες οι προσπάθειες, οι δικές του και της γυναίκας του, πήγαν χαμένες, δεν έπιασαν τόπο, δεν άγγιξαν τα παιδιά.

Κάποια στιγμή, ο ιατρός, βάζοντας το κεφάλι μέσα στις δύο του παλάμες, σαν να ήθελε να καλύψει το πρόσωπό του από ντροπή, μου είπε:

«Φοβάμαι πως το πολύ χρήμα, μάς έχει κάνει ζημιά».

ΤΟ ΣΩΣΤΟΝ ΤΡΙΠΤΥΧΟΝ: ΗΘΙΚΗ, ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΣΙΣ!!