<<Εγώ έχω ψωμί να φάω, ενώ εσύ δεν έχεις. Εάν σου δώσω ένα κομμάτι και εσένα, που δεν έχεις, τότε φανερώνω, πως σε αγαπώ!
Άμα φάω όλο το ψωμί και εσύ πεινάς, τί φανερώνω;
Πως η αγάπη που έχω σε εσένα, είναι ψεύτικη…
Έχω δύο ποτήρια κρασί να πιώ, εσύ δεν έχεις. Εάν δώσω και σε εσένα απ’ αυτό και πιείς, τότε φανερώνω πως σε αγαπώ!
Άμα όμως δεν σου δώσω, είναι κάλπικη η αγάπη...
Είσαι λυπημένος επειδή πέθανε η μητέρα σου ή ο πατέρας σου; Εάν έλθω να σε παρηγορήσω, τότε είναι αληθινή η αγάπη μου!
Άμα όμως εσύ κλαις και θρηνείς και εγώ τρώω, πίνω και χορεύω, ψεύτικη είναι η αγάπη μου...
Το αγαπάς εκείνο το πτωχό παιδί;
Αν το αγαπάς, του παίρνεις ένα υποκάμισο που είναι γυμνό, να παρακαλεί και εκείνο γιά την ψυχήν σου!
Έτσι δεν είναι Χριστιανοί μου;
Με ψεύτικη αγάπη, δεν πηγαίνουμε στον παράδεισο>>!!
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779)
