Ένας από τους μεγάλους Γέροντες θέλησε κάποτε να
δοκιμάσει δύο νεοφερμένους αδελφούς στην Σκήτη. Μπήκε στον μικρό τους κήπο κι
άρχισε να καταστρέφει με το ραβδί του ένα-ένα όλα τους τα λαχανικά.
Οι αδελφοί τον έβλεπαν από το κελλί τους, αλλά δεν
εμφανίσθηκαν, μέχρι που τα κατέστρεψε σχεδόν όλα. Όταν είχε μείνει μία ρίζα πια
και ο Γέροντας ήταν έτοιμος να την χαλάσει κι αυτή, βγήκε ο νεώτερος αδελφός και
του είπε με πολύ σεβασμό:
«Αν ευλογεί η αγιωσύνη σου, Αββά, άφησε τούτο να το
μαγειρέψω για να σε φιλοξενήσω».
Ικανοποιημένος ο Γέροντας από την ανωτερότητα του αδελφού,
τον εφίλησε και του είπε:
«Βλέπω το Πνεύμα του Θεού να αναπαύεται σ' εσένα, αδελφέ,
για την πολλή σου ανεξικακία».
Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:239 – ΝΟΕ 2015 σελ.3
