Την εποχή που στη Μεσόγειο δρούσαν πειρατικοί
στόλοι, η Μονή των Ιβήρων έγινε στόχος του Άραβα πειρατή Ραχάϊ. Η Ιστορία λέει,
πως όταν οι πειρατές πλησίασαν τη Μονή γιά να την λεηλατήσουν, δεν τα
κατάφεραν. Επιστρέφοντας στο πλοίο είπαν στον Ραχάϊ, πως μιά γυναίκα τους είχε εμποδίσει.
Ο ίδιος προσπάθησε να πείσει τους άνδρες του, πως όλα ήταν αποκυήματα της φαντασίας
τους. Φθάνοντας, όμως, στη Μονή είδε μπροστά του την εικόνα της Παναγίας της
Πορταΐτισσας. Τότε έβγαλε το ξίφος του και την εκτύπησε στο Πρόσωπο. Παραδόξως,
το εικόνισμα άρχισε να αιμορραγεί στο σημείο που κτυπήθηκε. Το σημάδι στην εικόνα
όπως και το αίμα που έχει ξεραθή με τα χρόνια, φαίνονται μέχρι και σήμερα.
Τότε ο πειρατής, κατάλαβε πως δεν είχε να κάνει με
κάτι άψυχο. Στην συνέχεια, έμεινε στην Μονή των Ιβήρων, όπου εβαπτίσθηκε
Χριστιανός και έγινε Μοναχός. Στην κουρά του έλαβε το όνομα Δαμασκηνός, αλλά εκείνος,
θέλοντας να ταπεινωθή, εζητούσε να τον φωνάζουν Βάρβαρο. Έζησε όλη του την ζωή
μπροστά από την Εικόνα της Παναγίας της Πορταΐτισσα. Η Εκκλησία μας τον
ανακήρυξε Άγιο, όχι όμως με το μοναχικό του όνομα, αλλά με το όνομα Βάρβαρος
που επιθυμούσε, και τον εορτάζει στις 15 Μαΐου.
Πηγή:
Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:265 – ΑΥΓ. 2019 σελ.3
